بررسی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده بر روی رفتار تفکیک زباله های خانگی خانم های خانه دار در شهرستان نوشهر

با افزایش روزافزون پسماندهای ناشی از زندگی صنعتی و اثرات مخرب کوتاه مدت و بلند مدت آن بر روی محیط زیست و با عنایت به اهمیت آموزش نظریه محور به زنان خانه دار، این پژوهش با هدف توانمند سازی آنها در تفکیک زباله اجرا شد.

این پژوهش به روش مداخله ای از نوع نیمه تجربی بر روی 60 نفر (30 نفر مداخله و 30 نفر کنترل) از خانم های خانه دار شهرستان نوشهر انجام گرفت، که به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. مداخله به صورت حضوری حضوری طی 4 جلسه و در طول یک ماه انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استاندارد مشتمل بر 22 سوال بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده بود. داده ها طی دو مرحله از طریق آزمون اولیه و سه ماه بعد از مداخله برنامه آموزشی توسط نرم افزار SPSS22 تجزیه و تحلیل شدند.  

  میانگین سن شرکت کنندگان در گروه مداخله 34/7 و در گروه کنترل 34/2 بود. آزمون t مستقل اختلاف معنی داری قبل از مداخله آموزشی بین گروه مداخله و کنترل نشان نداد ولی سه ماه بعد از مداخله آموزشی، میانگین سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده دو گروه به غیر از سازه هنجار های ذهنی با هم تفاوت معنادار داشتند (p<0/005)، بطوریکه میانگین این سازه ها در هر دو گروه با گذشت زمان افزایش یافته است.

اجرای برنامه آموزشی مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده بر بهبود رفتار تفکیک زباله در خانم های خانه دار موثر است. بنابراین، برنامه های آموزشی در خصوص تفکیک زباله از مبدا باید بر اساس نظریه های علمی و روش های آموزشی مناسب با گروه هدف انجام شود.