اثرات محافظتی عصاره هیدروالکلی بومادران بر توان باروری برونتنی در موش های سوری نر دیابتی شده با استرپتوزوسین

دیابت یکی از عوامل تاثیرگذار بر روند در باروری محسوب می شود که می تواند باعث اختلال در روند اسپرماتوژنز، تخمک گذاری و تشکیل جنین شود. دیابت یک بیماری است که اندام های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از این مطالعه  ارزیابی اثر محافظتی عصاره هیدروالکلی بومادران بر روی پارامترهای اسپرم و توان باروری برونتنی در موش سوری دیابتی شده است. بومادران به عنوان یک گیاه دارویی با دارا بودن خواص آنتی اکسیدانی قوی و ضدالتهابی برای درمان بسیاری از بیماری ها د مورد استفاده قرار می گیرد.

در این مطالعه، 40 موش سوری به 5 گروه شامل کنترل، دیابتی، دیابتی+بومادران37/5) میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه)، دیابتی+بومادران (75 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه) و گروه دیابتی+بومادران (150 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه) تقسیم شدند. بعد از اتمام دوره تیمار 30 روزه، موش ها آسان کشی شدند و پارامترهای تعداد کل اسپرم، درصد اسپرم های زنده، درصد اسپرم های نابالغ، درصد اسپرم های با DNA آسیب دیده همچنین توان باروری برونتنی مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای مقایسه میانگین بین گروه ها از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.

  مشخص شد در گروه دیابتی تعداد اسپرم، درصد اسپرم های زنده، درصد لقاح و درصد جنین های مرحله دوسلولی و بلاستوسیست  کاهش یافته و اختلاف معناداری را در مقایسه با گروه کنترل نشان می دهد، اما در هر 3 گروه دیابتی+بومادران با دزهای (37/5، 75 و 150) افزایش در تعداد اسپرم و درصد اسپرم های زنده و همچنین درصد لقاح مشاهده شد که این افزایش اختلاف معناداری را فقط در دز 150 میلی گرم در مقایسه با گروه دیابتی داشت (P˂0/05)، اما هیچ اختلاف معناداری مابین 3 گروه دیابتی+بومادران مشاهده نشد (P≥0/05).

یافته های این مطالعه نشان داد که عصاره هیدروالکلی بومادران به دلیل دارا بودن خواص آنتی اکسیدانی می تواند باعث بهبود پارامترهای اسپرمی و توان باروری در موش های دیابتی شود.