ارتباط هوش معنوی با نگرانی های ناشی از بیماری افراد دارای نارسایی قلبی بستری در مرکز آموزشی درمانی فاطمه الزهرا(س) ساری

نارسایی قلبی یکی از مهم ترین بیماری های قلبی عروقی است که 1 درصد از افراد در دهه 50 و 10 درصد از افراد در دهه 80 زندگی خود، با این مشکل مواجه می شوند. این افراد به دلیل سیر مزمن بیماری، علاوه بر درد جسمی، اغلب تنش، اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی ضعیفی را نیز تجربه می کنند. باتوجه به اهمیت نگرانی های مرتبط با بیماری در این دسته از افراد و از سوی دیگر، توجه به اهمیت هوش معنوی برای افراد دارای نارسایی قلبی، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط هوش معنوی با نگرانی های ناشی از بیماری در افراد دارای نارسایی قلبی بستری در مرکز آموزشی درمانی فاطمه الزهرا(س) ساری وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1399 انجام شد.

این مطالعه یک پژوهش توصیفی همبستگی است. در این مطالعه، 247 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی به شیوه نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای سنجش متغیر های مطالعه از فرم مشخصات جمعیت شناختی و ابزارهای روا و پایاشده هوش معنوی کینگ و دی سیکو (2009) و نگرانی های ناشی از بیماری برای بیماران نارسایی قلبی طراحی شده توسط باقری و همکاران (2014) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و تی مستقل) در نسخه 16 نرم افزار SPSS استفاده شد. سطح معنا داری برای آزمون های آماری نیز کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.

میانگین نمره کلی هوش معنوی 16/10±61/20 و میانگین نمره کلی نگرانی های ناشی از بیماری 19/97±86/70 به دست آمد. آزمون ضریب همبستگی پیرسون ارتباط معنادار و معکوس بین نمرات نگرانی های ناشی از بیماری و هوش معنوی نشان داد (r=0/608 و P=0/001). درخصوص نگرانی های ناشی از بیماری، بعد استقلال شناختی با تمام ابعاد هوش معنوی ارتباط معنا داری داشت. در این مطالعه هوش معنوی با جنسیت (0/001=P)، وضعیت تاهل (0/014=P)، وضعیت اقتصادی (0/002=P)، وضعیت شغلی (0/018=P)، سطح تحصیلات (0/001=P)، وضعیت پوشش بیمه ای (0/001= P) و نگرانی های ناشی از بیماری با جنسیت (0/001=P)، داشتن بیماری دیابت (0/014=P)، وضعیت تاهل (0/001=P)، سطح تحصیلات (0/044=P) و وضعیت پوشش بیمه ای (0/01=P) مرتبط بود.

بین هوش معنوی و نگرانی مرتبط با بیماری، ارتباط معنا دار و معکوس وجود دارد، به گونه ای که هرچه به نمره هوش معنوی افزوده شود، نگرانی مرتبط با بیماری کاهش می یابد. با توجه به نتایج مطالعه، برای کم کردن این نگرانی، بهتر است هوش معنوی افراد بیمار از طریق مداخلات مرتبط با آن افزایش یابد. این مداخلات می توانند شامل اجرای برنامه های آموزش معنویت برای کاهش نگرانی های مرتبط با بیماری و افزایش هوش معنوی برای این گروه از مبتلایان باشند.