بررسی اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی بر رضایتمندی زناشویی زوجین

رابطه زناشویی در زندگی مثل هر رابطه دیگری داری جنبه های مثبت و منفی می باشد. یکی از مهم ترین شاخصه های تعیین کننده موفقیت در ازدواج رضایتمندی زناشویی هست، بنابراین پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی بر رضایتمندی زناشویی زوجین انجام گرفت.

روش پژوهش: 

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجینی است که 1 تا 5 سال از مدت ازدواجشان گذشته است و به دلیل عدم رضایتمندی زناشویی به مرکز مشاوره مهردوستان شهر تهران مراجعه کرده بودند. 60 نفر (30 زوج) از زوجین به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (15) و کنترل (15) گمارده شدند. جهت جمع آوری داده از پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ استفاده شد. زوج درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی در 8 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش برگزار شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss-24 استفاده شد.

نتایج نشان که زوج درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی بر افزایش و بهبود رضایتمندی زناشویی زوجین اثربخش است (p<0/01).

یافته های این پژوهش بر اهمیت کاربرد زوج درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی در افزایش و بهبود رضایتمندی زناشویی زوجین اذعان دارد. می توان از این رویکرد برای کاهش آسیب های موجود در روابط زناشویی استفاده کرد.