مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی افراد افسرده

از آنجا که تنظیم شناختی هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی در برخورد کارآمد با مشکلات زندگی نقش مهمی را ایفا می کند، اختلال در آن ها موجب آشفتگی های هیجانی از جمله افسردگی اساسی می شود؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی افراد افسرده انجام گردید.

روش پژوهش: 

پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر روش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان بود. در مجموع 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) قرار داده شدند. هر گروه طی 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند و با استفاده از مصاحبه تشخیصی بالینی، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و لگرستیمورد و پرسشنامه انعطاف پذیری روان شناختی دنیس و وندروال مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی افراد افسرده در پس آزمون اثر بخش می باشند.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اثر بخش تر از درمان شناختی رفتاری بر تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی افراد افسرده در پس آزمون و پیگیری است.