ارتباط بین پلی مورفیسم ژنی rs1341239 و سطح سرمی پرولاکتین در بیماران ایرانی مبتلاء به لوپوس اریتماتوز سیستمیک

 لوپوس اریتماتوز سیستمیک، یکی از بیماری های خود ایمنی التهابی است که با تولید اتوآنتی بادی ها علیه چندین جز سلولی، بویژه اجزای هسته ای مانند DNA منشاء می گیرد. پرولاکتین شامل 199 آمینواسید می باشد که به دلیل شباهت ساختاری با سیتوکین ها، توانایی تعدیل سیستم ایمنی را دارد که با مشاهد یه هیپرپرولاکتینمی در اختلالات خود ایمنی مشخص می شود. ارتباط پلی مورفیسم rs1341239 با چندین بیماری خود ایمن بررسی شده است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین این پلی مورفیسم و سطح سرمی پرولاکتین در مبتلایان به لوپوس اریتماتوز سیستمیک در جمعیتی از ایران انجام شد.

شیوه ی مطالعه:

 آنالیز ژنوتیپ های پلی مورفیسم rs1341239 ژن پرولاکتین ‏با استفاده از 90 نمونه فرد مبتلاء به SLE به عنوان گروه بیماران و 90 نمونه به عنوان گروه شاهد از طریق روش PCR-RFLP انجام شد. غلظت سرمی پرولاکتین با استفاده از روش الایزا ‏اندازه گیری شد.

 نتایج ما بطور معنی داری سطح سرمی بالاتر پرولاکتین را در گروه بیماران نسبت به گروه شاهد نشان داد. هیچ تفاوت معنی داری در فراوانی آلل و ژنوتایپ های پلی مورفیسم rs1341239 ژن پرولاکتین گروه بیماران در مقایسه با گروه شاهد وجود نداشت. با این حال، ارتباط قابل توجهی بین فراوانی ژنوتیپ GG و کاهش پلاکت در خون مبتلایان به SLE یافت شد.

 نتایج ما تفاوت معنی داری را در فراوانی پلی مورفیسم rs1341239 ژن پرولاکتین، بین گروه بیماران و گروه شاهد نشان نداد، در حالی که ارتباط بین این پلی مورفیسم و کلاهش پلاکت ها در گروه بیماران مشاهده شد.