کنترل قارچ عامل کپک خاکستری توت فرنگی با کاربرد تلفیقی گونه های مختلف تریکودرما و سالیسیلیک اسید

پوسیدگی ناشی از کپک خاکستری توت فرنگی (B. cinerea) یکی از مهم ترین پوسیدگی های خسارت زا روی این محصول از مزرعه تا بازار فروش است. هدف این پژوهش شناسایی عوامل کنترل بیولوژیک و ترکیبات القاءگر واکنش های دفاعی گیاه است که می توانند سبب کاهش یا قطع سم پاشی با ترکیبات قارچ کش روی محصول توت فرنگی شوند.

در این پژوهش جدایه های مختلف B. cinerea ازگلخانه و مزارع استان کردستان جمع آوری و خصوصیات مورفولوژی و مولکولی آن ها تعیین شد. در ادامه غلظت های مختلف سالیسیلیک اسید (SA) به صورت منفرد و همچنین به صورت کاربرد تلفیقی با گونه های مختلف تریکودرما در آزمایشگاه و گلخانه روی قارچ کپک خاکستری توت فرنگی مورد بررسی قرار گرفت.

در مقایسه میانگین ها، بیشترین درصد بازدارندگی در کشت متقابل بین تریکودرما و بوتریتیس، مربوط به جدایه T. orientalis (82/60 درصد) و بیشترین درصد بازدارندگی ترشحات خارج سلولی جدایه های تریکودرما بر روی رشد پرگنه بوتریتیس در هر دو غلظت 15 و 30 درصد، مربوط به T. ceramicum (57/85 درصد) بود. بررسی تاثیر ترکیبات فرار گونه های مختلف تریکودرما بر روی رشد پرگنه B. cinerea نشان داد بیشترین درصد بازدارندگی مربوط به تیمار جدایه T. asperellum با 70/63 درصد است. بررسی تاثیرسالیسیلیک ا سید در جلوگیری از رشد میسلیومی قارچ بوتریتیس در آزمایشگاه نشان داد که با افزایش غلظت سالیسیلیک اسید از 1 به 2 میلی مولار درصد بازدارندگی از قارچ افزایش تا 61 درصد می یابد.

کاربرد برخی گونه های تریکودرما به همراه سالیسیلیک اسید باعث افزایش مقاومت توت فرنگی به بیماری کپک خاکستری در مزرعه و آزمایشگاه می شود.