شناسایی و طبقه بندی ناهنجاری های فشار سطح دریا در شمال اقیانوس هند

چکیدهدر منطقه شمال اقیانوس هند شامل خلیج بنگال و دریایی عربی در فصل های بهار و پاییز(فصول قبل و پس از فصل بادهای موسمی(فصل تابستان))، شرایط جو-اقیانوس می توانند محیطی مستعد برای ایجاد و تقویت طوفان های حاره ای گردد. طوفان های شدید در صورت رسیدن به سواحل کشورهای حاشیه اقیانوس هند سبب آسیب های جانی و مالی شوند. میزان متغیرهای جوی-اقیانوسی در ایجاد و تقویت طوفان های حاره ای موثر هستند که می توان به فشار سطح دریا، دمای سطح دریا و سرعت باد اشاره نمود. این متغیرها همراه با توسعه طوفان عمیق تر شده و با تضعیف طوفان به شرایط عادی قبل از طوفان تبدیل می شوند؛ بنابراین از این متغیرها می توان برای شناسایی ناهنجاری سطحی جو-اقیانوس و طوفان حاصل از آن استفاده کرد. فشار سطح کمیتی است که همراه با چرخه رشد یک چرخند حاره ای، توسعه و تضعیف پیدا می کند. مهمترین خصوصیت یک چرخند حاره ای شکل گیری خطوط بسته هم فشاری اطراف مرکز می باشد که موجب می شود بتوان با استفاده از ابزارهای آمار و احتمال(تحلیل های آماری فضایی-زمانی رخدادها بصورت اقلیمی) و فشار مرکز چرخند برای شناسایی ناهنجاری اقدام کرد. برای شناسایی مراکز کم فشار از روش آماری صدک یا درصدی استفاده شده است. درصدهای 5/97 و 99 بعنوان آستانه رخداد یک ناهنجاری شناخته می شوند. بنابراین در این پژوهش برای شناسایی ناهنجاری های فشارسطح دریا در یک بازه 41 ساله (2020-1980) از روش 5/97 و 99 درصد فشار میانگین سطح دریا استفاده شده است. از نتایج اصلی این پژوهش این است که مقادیر فشار در بازه زمانی سالیانه و ماهیانه (برای هر ماه میلادی) برای تعیین ناهنجاری فشاری محاسبه شده است و با استفاده از مقادیر آستانه سالیانه و ماهیانه میانگین فشار سطح، ناهنجاری های فشاری در شمال اقیانوس هند تعیین شده اند. ناهنجاری های تعیین شده با داده های سازمان هواشناسی هند و مرکز مشترک هشدار طوفان شمال اقیانوس هند مقایسه شده است و تطابق خوبی بین طوفان های شناسایی شده با الگوریتم این مقاله و طوفان های گزارش شده مرکز مشترک هشدار طوفان شمال اقیانوس هند (5/94 درصد) و سازمان هواشناسی هند (3/88 درصد) وجود دارد.