پاسخ های مورفو-فیزیولوژیکی و عملکردی ژنوتیپ های کینوا (Chenopodium quinoa Willd) به کاربرد کلات پتاس و روی تحت شرایط تنش خشکی

به منظور مطالعه پاسخ های مورفو-فیزیولوژیکی و عملکردی سه ژنوتیپ کینوا به محلول پاشی کلات های روی و پتاسیم تحت شرایط تنش خشکی در مزرعه آموزشی پژوهشی -دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد واقع در گلبهار در طی دو سال زراعی 98-1397 و 99-1398 انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. تنش خشکی در چهار سطح در کرت های اصلی (آبیاری معمول به عنوان تیمار شاهد، 75 درصد ظرفیت زراعی، 50 درصد ظرفیت زراعی و 25 درصد ظرفیت زراعی) و در کرت های فرعی ترکیب تیماری ارقام گیاه کینوا در سه سطح (Q26، Q29 و Titicaca) و محلول پاشی در چهار سطح (عدم محلول پاشی به عنوان شاهد، کلات روی 100 درصد، کلات پتاس 100 درصد و 50 درصد تلفیق کلات روی و پتاس) مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش شدت تنش بر میزان شاخص های رشدی و عملکردی و رنگیزه های فتوسنتزی کاسته شد. همچنین نتایج نشان داد تیمار محلول پاشی ترکیبی نسبت به دیگر تیمارها ارتفاع، وزن بوته، تعداد دانه، عملکرد دانه و بیولوژیک بیشتری داشتند. هرچند ارقام مختلف نسبت به صفات مختلف واکنش متفاوتی داشتند ولی بیشترین وزن بوته، تعداد دانه، وزن هزاردانه، عملکرد دانه و کلروفیل a و b در رقم Q26 به دست آمد. همچنین در سال دوم آزمایش در شرایط سطوح مختلف آبیاری و همین طور سطوح مختلف محلول پاشی رشد و عملکرد گیاه به طور قابل توجهی نسبت به سال اول افزایش داشت. به طور کلی می توان اظهار داشت که کاربرد کودهای محلول پاشی توانست اثرات تنش خشکی را کاهش دهد.