راهکارهای حقوقی مدیریت تعارض منافع در فرایند صدور مجوز تاسیس موسسات پزشکی در نظام سلامت ایران

مقوله مدیریت تعارض منافع و مقابله با فساد در محیط هایی که دولت حداقل یکی از بازیگران اصلی می باشد، همواره مورد توجه ویژه نظام های حقوقی قرار داشته است. بدون تردید این مهم به ویژه در عرصه سلامت که بستر مستعدی از فساد را بدلیل حجم گردش مالی بالا همراه خود دارد و توامان از جمله مهم ترین و اساسی ترین نیازهای رفاهی انسان محسوب می شود، اهمیت بیشتری می یابد که نیازمند مدیریت صحیح از سوی دولت می باشد. از همین روی مقاله حاضر بر آن است تا ضمن شناسایی چالش های مرتبط با تعارض منافع در فرایند تاسیس موسسات پزشکی و صدور مجوزها در نظام حقوق سلامت ایران، پیشنهاداتی به منظور رفع کاستی ها و تضمین حداکثری حقوق ملت ارایه دهد.

این مقاله به روش توصیفی تحلیلی، به صورت کتابخانه ای و با ابزار فیش برداری کتب، مقالات، قوانین و بررسی تحلیلی یافته ها نگارش یافته است.

ملاحظات اخلاقی: 

در سراسر پژوهش حاضر صداقت و امانتداری علمی به طور کامل رعایت شده است.

یافته های این مطالعه حاکی از آن است که سازوکار کنونی نظام تاسیس موسسات پزشکی و صدور مجوزها در نظام حقوق سلامت ایران با شرایط و مقتضیات روز همخوانی نداشته و جذابیت بالای اقتصادی موسسات و عدم تعادل بین عرضه و تقاضا، مدیریت تعارض منافع بخش سلامت را با چالش هایی مواجه ساخته که انجام اصلاحاتی در حوزه صدور مجوزها را اجتناب ناپذیر نموده است.

انجام اصلاحاتی در فرایند تاسیس موسسات پزشکی همچون الزام قانونی ثبت شخصیت حقوقی در موارد تعدد متقاضیان تاسیس و حذف محدودیت لزوم پزشک بودن متقاضی، به همراه بازنگری در صلاحیت های کمیسیون های ماده 20 قانون مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب (1334 ش.) و جایگزینی آن با ساختار و سازمانی منسجم و نظام مند به همراه طراحی سازوکار نظارتی دقیق بر فرایند صدور مجوزها، می تواند نتایج مثبتی را در مقابله با تعارض منافع موجود در این بخش و به تبع آن جذب حداکثری سرمایه های بخش خصوصی در نظام سلامت و تضمین حق بر سلامت شهروندان به همراه داشته باشد.