بررسی تطبیقی نقش نظام مسئولیت مدنی در ایمن بودن واکسن کووید-19

قواعد جبران کننده زیان های واردشده به مصرف کنندگان و شناسایی مسیولیت تولیدکنندگان محصولات دارویی معیوب و واکسن های غیر ایمن 19 جهت جبران ضرر و زیان وارده از جایگاه مهمی برخوردار است. در خصوص نظام مسیولیت غیر قراردادی به طور کلی دو راهکار را می توان مد نظر قرارداد، به طوری که در بعضی از کشورها مثل ایران، مسیولیت تولیدکننده مبتنی بر تقصیر است و این در صورتی است که در بعضی از کشورها، از قبیل کشور آمریکا و انگلیس، مسیولیت تولیدکنندگان دارویی، از جمله واکسن ها مبتنی بر قاعده مسیولیت محض است. مهم ترین اهداف این پژوهش به سه دسته تقسیم می شوند: هدف اصلی بررسی تطبیقی نقش نظام مسیولیت مدنی در ایمن بودن واکسن کووید-19 است و اهداف فرعی پژوهش، بررسی چگونگی شیوه جبران خسارت از زیان دیدگان ناشی از مصرف واکسن کووید-19 و بررسی نظام مسیولیت مدنی محض است.

روش این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی است؛ شیوه گردآوری مطالب به صورت کتابخانه ای و اسنادی است.

ملاحظات اخلاقی: 

در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

مهم ترین یافته های این پژوهش این است که اولین گام در راستای حمایت از آسیب دیدگان و مصرف کننده ها، تصویب قوانین و مقررات مناسب است تا اینکه نخست، سیستم توزیع و مصرف را سامان داده تا از بروز ضرر و زیان مادی و معنوی به دلیل عدم سلامت و ایمنی محصولات تولیدی در زمینه فرآورده های دارویی و به ویژه واکسن ویروس کووید-19 پیشگیری شود؛ دوم اینکه، در صورت وقوع ضرر و زیان، بتوان از طریق ضمانت اجراهای مناسب به شیوه آسان و سریع، بتوان به جبران احقاق حقوق زیان دیده به نحو موثری اقدام کرد؛ سوم اینکه شرکت های فراملی، می توانند اقداماتی در توسعه اجتماعی انجام می دهند.

در نهایت اینطور می توان نتیجه گرفت که خسارت ناشی از تزریق واکسن کووید-19 و سایر واکسن ها می بایست جبران شود، هرچند در این خصوص دولت ها شیوه های مختلفی را پیش بینی کرده اند.