بررسی تزاحم حیات و سلامت مادر و جنین از منظر فقه و قانون حمایت خانواده و جوانی جمعیت

سقط جنین از مسایل مبتلا به در بسیاری از جوامع است که در ایران نیز همواره محل بحث و اختلاف نظر بوده است. هدف مقاله حاضر این است که به بررسی این سوال بپردازد که آیا در شرایط خطر برای سلامت مادر، سقط جنین از منظر فقه و حقوق جایز است؟ به عبارتی تزاحم حیات و سلامت مادر و جنین از منظر فقه و قانون حمایت خانواده و جوانی جمعیت چگونه قابل تحلیل است؟

این مقاله توصیفی تحلیلی بوده و از روش کتابخانه ای استفاده شده است.

ملاحظات اخلاقی: 

در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، اصالت متون، صداقت و امانت داری رعایت شده است.

یافته های مقاله بر این امر دلالت دارد که در خصوص تزاحم حیات و سلامت مادر و جنین میان فقها اختلاف نظر وجود ندارد، اما دیدگاه غالب فقها مایل به حفظ سلامت مادر است. بر این اساس، در شرایط عسر و حرج و خطر سلامت مادر، حفظ جان مادر اولویت دارد. از منظر قانون حمایت خانواده و جوانی جمعیت نیز زمانی که سلامت مادر در وضعیت خطرناکی قرار گیرد و شرایطی که مطابق نظر پزشک حفظ جنین باعث مرگ مادر شود، بر حسب اصل ضرورت، سقط جنین جایز است. بر این اساس، زندگی و حیات مادر به عنوان شخصی که استقرار دارد، اولویت دارد.

طرح جوانی جمعیت عملا شرایط سقط جنین در صورت تزاحم سلامت مادر با جنین را محدود به موارد کشنده بیماری ها کرده و موارد با درمان بسیار سخت را که نوعا موجب حرج اند را حذف کرده است، بدین ترتیب بحث حرج را پیچیده کرده و حق انتخاب به دنیانیاوردن نوزاد با ناهنجاری با درمان های با صعوبت را از مادر گرفته است.