نقش سرمایه اجتماعی در به‏ کارگیری کنش‏ های مناسب کشاورزی (گپ جهانی): مطالعه ‏ای در شهرستان خرم‏ آباد

بررسی ارتباط بین بکارگیری رفتارهای دوستدارنه و سالم محیط زیستی با سرمایه اجتماعی از جمله موضوعات جدیدی است که مورد توجه اندیشمندان حوزه محیط زیست قرار گرفته است. پژوهشگران معتقدند که سطوح سرمایه اجتماعی می‏تواند بر رفتارهای پایدار اکولوژیکی تاثیر به ‏سزایی داشته باشد و رفتارهای زیست محیطی افراد و تمایل آنان را به سوی رفتارهای ایمن در محیط طبیعی هدایت کند. در این راستا این این پژوهش با دیدمان کمی و با روش علی - ارتباطی با هدف نقش سرمایه اجتماعی در بکارگیری عملیات مناسب کشاورزی انجام شد. تحقیق حاضر از نظر ماهیت از نوع تحقیقات کمی، با توجه به هدف کاربردی، از لحاظ گردآوری داده ‏ها جزء تحقیقات میدانی از نوع همبستگی می‏ باشد. جامعه آماری پژوهش در سال 1401 شامل تمامی کشاورزان شهرستان خرم‏آباد به شمار 40000 تن بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول نمونه‏گیری کوکران 380 نفر از کشاورزان با روش‏ نمونه‏گیری طبقه‏ای با انتساب متناسب انتخاب برای مطالعه شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه‏ ای با مقیاس طیف لیکرت بود که روایی شکلی آن توسط گروه متخصصان موضوعی و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ‏ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار SPSSWin23 انجام شد. نتایج آمار توصیفی نشان داد که کشاورزان مورد مطالعه عملیات مناسب کشاورزی را به خوبی بکار نمی‏ گیرند و رفتارهای «استفاده از محصولات کم آب بر» و «استفاده از کودهای زیستی و بیولوژیک» بیش از سایر عملیات مناسب کشاورزی بکار گرفته‏ اند. علاوه بر این نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین تمامی ابعاد سرمایه اجتماعی (مشارکت اجتماعی، هنجار اجتماعی، آگاهی اجتماعی، کنش جمعی، اعتماد اجتماعی) با بکارگیری عملیات مناسب کشاورزی رابطه مثبت و معنی‏داری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون ترتیبی نشان داد که ابعاد سرمایه اجتماعی تاثیر مثبت و معنی‏ داری بر بکارگیری عملیات مناسب کشاورزی دارد.