خود شفقت ورزی و انعطاف پذیری شناختی در افراد دارای نشانگان اختلال بد شکلی بدن

تصویر بدنی منفی و پیامدهای رفتاری نامطلوب آن از نگرانی های مهم سلامت عمومی است و بررسی عوامل روانشناختی موثر در شکل گیری آن از اهمیت بسزایی برخوردار است.

این پژوهش با هدف مقایسه خود شفقت ورزی و انعطاف پذیری شناختی در افراد با و بدون نشانگان اختلال بدشکلی بدن انجام شد.

طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان و مردان 18 تا 40 ساله شهر تهران در سال 1400 بود که از این جامعه 31 نفر به عنوان گروه نمونه دارای نشانگان اختلال بدشکلی بدن و 31 نفر به عنوان گروه نمونه بدون نشانگان اختلال بدشکلی بدن به روش نمونه گیری در دسترس و به صورت هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس اصلاح شده وسواس فکری- عملی ییل براون- اختلال بدشکلی بدن (1997)، مقیاس خود شفقت ورزی (2011) و سیاهه انعطاف پذیری شناختی (2010) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری به کمک نرم افزار SPSS نسخه 25 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها نشان داد میانگین نمرات خود شفقت ورزی (Eta=0/34، P=0/001، F=31/16) و انعطاف پذیری شناختی (Eta=0/18، P=0/001، F=31/24) به طور معناداری در گروه دارای نشانگان اختلال بدشکلی بدن پایین تر از گروه بدون نشانگان اختلال بدشکلی بدن بود و بین دو گروه از لحاظ آماری تفاوت معناداری وجود دارد (0/01>P).

نتایج مطالعه حاضر بر اهمیت مکانیسم های روانشناختی در علایم اختلال بدشکلی بدن تاکید دارد. این یافته ها نشان داد که روان درمانگران باید در زمان پیشگیری و درمان به ویژگی های روانشناختی خاص افراد دارای علایم اختلال بدشکلی بدن توجه اساسی داشته باشند.