ارائه الگوی نقش آینده پژوهی در مدیریت بحران

آینده پژوهی شامل مجموعه تلاش هایی است که با جستجوی منابع، الگوها، و عوامل تغییر یا ثبات، به تجسم آینده های بالقوه و برنامه ریزی برای آن ها می پردازد. آینده پژوهی بازتاب دهنده چگونگی زایش واقعیت «فردا» از دل تغییر (یا ثبات) «امروز»، است.موضوعات آینده پژوهی دربرگیرنده گونه های «ممکن»، «محتمل» و «دلخواه» برای دگرگونی از حال به آینده هستند. این پژوهش از نظر جهت گیری های پژوهش از نوع کاربردی است چرا که به بررسی الگوهای اجرایی آینده نگاری مدیریت بحران در جهان پرداخته و در صدد ارایه طبقه بندی ویژه ای جهت شفاف سازی کاربرد الگوهای آینده نگاری در مدیریت بحران است. در این مقاله تعداد نه الگوی آینده نگاری در مدیریت بحران که چیدمان و رویکرد قابل توجهی داشته اند شناسایی و به صورت تطبیقی مورد بررسی قرار گرفته اند. در این مسیر در این نوشتار تلاش شد تا مبانی مختصری در باب آینده پژوهی ارایه شود. در این خصوص مفهوم کلیدی آینده های بدیل در آینده پژوهی بر این مهم تاکید دارد که در آینده پژوهی تمرکز به جای پیش بینی یک آینده در ترسیم آینده های مختلف آینده های بدیل است. همچنین آینده دارای اجزایی است که با شناخت تک تک آنها، شناخت کلی از آینده میسر خواهد شد. بررسی روندهای جهانی و داخلی تاثیرات سوانح طبیعی نشان از آن دارد که اثرات جانی و مالی سوانح در ابعاد گسترده در جهان در حال افزایش هستند و همزمان شکل و نحوه وقوع سوانح نیز اثرات متفاوتی را نسبت به گذشته به همراه خواهند داشت.