مقایسه وضعیت امواج مغزی مربوط به تعادل، درد و حس عمقی در زنان دارای استئوآرتریت با و بدون ناپایداری زانو

امروزه جهت ارزیابی شدت ناپایداری زانو در بیماران مبتلا به استیوآرتریت زانو از روش‏های مختلفی استفاده می شود. هدف این مطالعه مقایسه وضعیت امواج مغزی مربوط به تعادل، درد و حس عمقی در زنان دارای استیوآرتریت با و بدون ناپایداری زانو بود.

در این مطالعه مقطعی، 60 بیمار زن مبتلا به استیوآرتریت زانو شرکت نمودند که بر اساس نمرات شاخص ناپایداری، در دو گروه 30 نفره با و بدون ناپایداری زانو قرار گرفتند. درد با مقیاس آنالوگ بصری، حس عمقی زانو با خطای بازسازی زاویه و گونیامتر، تعادل با شاخص برگ و تحلیل امواج مغزی با دستگاه پروکامپ اینفینیتی ارزیابی گردید. جهت تخصیص آزمودنی ها به گروه های با و بدون ناپایداری زانو نیز از مقیاس فیتزجرالد استفاده شد. سپس دو گروه با هم مقایسه شدند.

میانگین نمرات امواج مغزی مربوط به تعادل، بین دو گروه تفاوت معنی دار نداشت. اما حس عمقی زانو در زاویه هدف 45 درجه (هر دو پا، 0001/0=p) و در زاویه هدف 70 درجه (پای راست: 003/0= p و پای چپ: 001/0=p) بین دو گروه تفاوت معناداری داشت. همچنین بین دو گروه در نمرات تعادل تفاوت معنا‏داری مشاهده شد (0001/0=p).

مطالعه امواج مغزی مرتبط با تعادل در بیماران مبتلا به استیوآرتریت زانو، نمی تواند اطلاعات مفید و کاربردی جهت شناسایی افراد با ویژگی ناپایداری زانو در بدهد. با این حال حس عمقی و تعادل در این افراد متمایز بوده و می توانند فاکتورهایی جهت تشخیص افراد در معرض ناپایداری زانو در این بیماران باشند.