تاثیر پیشرفت فناوری بر انتشار گاز دی اکسید کربن (منتخبی از کشورهای پیمان شانگهای)

مسایل زیست محیطی که عمدتا از انتشار گازهای گلخانه ای ناشی می شود، در دوران معاصر ما در اقتصادهای در حال توسعه و توسعه یافته به دلیل زوال زیست محیطی بحث های پیشرو را به خود اختصاص داده است. مصرف انرژی مستقیم ترین منبع انتشار کربن می باشد، پیشرفت فناوری انرژی میتواند مستقیما بر انتشار دی اکسید کربن تاثیر بگذارد. به عبارتی پیشرفت تکنولوژی می تواند سبب کاهش مصرف انرژی شود و به تعقیب آن انتشار دی اکسیدکربن را کاهش دهد. هدف این مطالعه تاثیر پیشرفت فناوری بر کاهش انتشار گاز دی اکسیدکربن در بازه زمانی 2000 الی 2021 برای منتخبی از کشورهای عضو پیمان شانگهای با استفاده از الگوی پانل و روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) بود. نتایج این تحقیق و ضرایب متغیرهای موردبررسی حاکی از تاثیر منفی و معنادار متغیرهای تحقیق و توسعه و سرمایه انسانی بر انتشار CO2 بود؛ و برای متغیرهای صنعت، باز بودن تجارت و مصرف انرژی های اولیه نشان دهنده تاثیر مثبت و معنادار بر انتشار CO2 داشته است. همچنین اثر متغیرهای نرخ رشد جمعیت و نرخ رشد واقعی اقتصادی بر انتشار CO2 بی معنا بوده است. با توجه به نتایج پیشنهاد می گردد که کشورهای عضو پیمان شانگهای با ایجاد پیمان های همکاری در زمینه انتقال فناوری پاک در جهت کاهش انتشار گاز دی اکسیدکربن اقدام نمایند.