اثر دستکاری نسبت کربن به نیتروژن (C/N) بر عملکرد رشد، پاسخ ایمنی و شاخص استرس ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجه حاد با استرس آمونیاک در سیستم بیوفلاک

فناوری بیوفلاک یک فناوری جدید است که می تواند تولید آبزی پروری را بهبود بخشد و اهداف آبزی پروری پایدار را دنبال کند. در این آزمایش چهار سطح نسبت C/N بر کیفیت آب، عملکرد رشد، پاسخ ایمنی ماهی کپور معمولی (وزن اولیه 0/53±11/75 گرم) پرورش یافته در شرایط بیوفلاک بررسی شد. چهار سطح از نسبت های C/N، با استفاده از افزودن منبع کربن (شکر) 10، 15 و 20 و شاهد بدون افزودن کربن (گروه شاهد با 50-40 درصد تعویض آب روزانه) از تیمارهای آزمایشی تشکیل شد. پس از 8 هفته، ماهیان به مدت 6 ساعت تحت استرس آمونیاک حاد (0/5 میلی گرم در لیتر) قرار گرفتند. قبل و بعد از مواجه با آمونیاک شاخص های استرس مانند گلوکز و کورتیزول سنجش و مورد مقایسه آماری قرار گرفتند. غلظت نیتروژن آمونیاکی کل (TAN) در C10 به طور معنی داری بالاتر بود. رشد ماهی در C15 به طور معنی داری بیشتر بود در حالی که ضریب تبدیل غذایی از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت. فعالیت های ایمونوگلوبولین، لیزوزیم و ACH50 سرم در گروه های C/N به طور معنی داری بالاتر از شاهد بود. شاخص های استرس (گلوکز و کورتیزول) قبل از قرار گرفتن در معرض تغییر معنی داری نشان ندادند، در حالی که پس از استرس آمونیاکی، سطح آن ها در همه گروه ها افزایش یافت و بالاترین سطح در گروه شاهد مشاهده شد. به طور کلی، محیط بیوفلاک (دستکاری C/N) اثر ضد استرس داشته و پرورش ماهی کپور معمولی در سیستم بیوفلاک با کمترین مقدار تعویض آب توصیه می شود.