بررسی تاثیر سینامالدهید روی عوارض ناشی از اکسیدروی (ZnO) در آبشش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

امروزه استفاده از گیاهان به عنوان یکی از راه های درمانی آلودگی با فلزات سنگین بسیار مورد توجه قرار گرفته است. دارچین از جمله گیاهانی است که دارای خواص درمانی بسیاری است که این خواص به علت مواد موثر موجود در آن است. یکی از مهمترین مواد موثر دارچین سینامالدهید است. در مطالعه حاضر اثر درمانی سینامالدهید بر ضایعات ناشی از اکسید روی (ZnO) در آبشش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) مورد بررسی قرار گرفت. ماهی های کپور معمولی در 5 گروه با سه تکرار تقسیم شدند. گروه 1 به عنوان شاهد در نظر گرفته شد، گروه 2 در معرض 3 میلی گرم در لیتر اکسید روی قرار گرفت و گروه های 3، 4 و 5 علاوه بر دریافت اکسید روی به ترتیب غلظت های 3/6، 7/2 و 10/8 میلی گرم سینامالدهید را در 100 گرم غذا به صورت خوراکی به مدت 45 روز دریافت کردند. سپس از هر گروه 6 ماهی به طور تصادفی جدا و از آبشش ماهی ها نمونه برداری شد. در این مطالعه بیشترین میزان غلظت روی، کمترین مقدار فعالیت کل آنتی اکسیدانی و بیشترین مقدار شاخص پراکسیداسیون لیپید در گروه 2 مشاهده شد. همچنین شدیدترین آسیب در گروه 2 به صورت هیپرپلازی سلول های بافت پوششی، اتصال، آتروفی و تخریب تیغه های آبششی ثانویه، پرخونی، تلنژکتازی و نفوذ سلول های آماسی مشاهده گردید. در گروه های درمانی با افزایش میزان دریافت سینامالدهید غلظت روی، علایم آسیب شناسی بافت و مقدار شاخص پراکسیداسیون لیپید کاهش و مقدار فعالیت کل آنتی اکسیدانی افزایش پیدا کردند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد سینامالدهید در مقابل عوارض ناشی از اکسید روی تاثیر حفاظتی و درمانی دارد. بیشترین اثر حفاظتی در گروه 5 به صورت کاهش تجمع زیستی روی، بهبود علایم آسیب شناسی بافتی ناشی از روی، کاهش مقدار شاخص پراکسیداسیون لیپید و افزایش مقدار فعالیت کل آنتی اکسیدانی مشاهده گردید.