مولفه های الگوی توسعه پایدار محله ای از منظر سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی

تاکید بر برنامه ریزی های کلان که از سوی کارشناسان با رویکرد عمرانی و اقتصادی صورت می گرفت، موجب غفلت از مسایل اجتماعی و فرهنگی در برنامه ریزی ها شد . شکست این برنامه ریزی ها و پیامدهای آن باعث رواج مفهوم توسعه پایدار محله ای گردید . این برنامه ریزی در چارچوب توسعه پایدار شهری، محله ها را سلول های شهری دانسته، آن ها را واحد برنامه ریزی قرار داده و در جهت اهداف اجتماعی، از ظرفیت های موجود در محله بهره می برد. با توجه به خلا وجود شاخص های بومی توسعه پایدار محله ای بر اساس الگوی اقتصاد مقاومتی، مساله اصلی این مقاله تبیین مولفه های الگوی توسعه پایدار محله ای در چارچوب سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی است. در این راستا مقاله حاضر رویکردهای هفت گانه ناظر بر سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی را که شامل رویکردهای جهادی، انعطاف پذیر، فرصت ساز، مولد، درون زا، پیشرو و برون گرایی می باشد را به عنوان روح کلی حاکم بر این سیاست ها درنظر گرفته که حاکم بر کلیه بندهای این سیاست ها می باشد و می توان گفت نقطه تمایز الگوی مقاومتی از سایر الگوهای متعارف توسعه اقتصادی است. در این راستا این مقاله با روش ریشه شناسی و معناشناسی، مولفه های مفهومی ناظر به هر یک از رویکردهای هفت گانه ی سیاست های کلی را استخراج نموده و در نهایت با ضرب مفهومی رویکردهای سیاست های کلی در مولفه های توسعه پایدار محله ای، ماتریسی از نگاه به مولفه های توسعه پایدار محله ای با رویکرد مقاومتی با روش طوفان فکری و نظرسنجی نخبگانی استخراج نموده است. یافته های اصلی مقاله حاکی از این امر است که: مولفه های الگوی توسعه پایدار محله ای باید با توجه به معیارهای انسانی، خدماتی، کالبدی، اجتماعی و فرهنگی، محیط زیستی، ارتباطات و حمل و نقل و نیز مولفه های رویکردهای سیاست های کلی تدوین و اجرا شوند.