بررسی تاثیر اکوتوریسم و ژئوتوریسم در راستای توسعه پایدار (مطالعه موردی: چشمه باداب سورت کیاسر)

در راستای باالرفتن ارزشهای زیست محیطی و توان گردشگری و افزایش حفاظت از منابع طبیعی در سطح جهان شاهد رشد روزافزون اکوتوریسم هستیم. در عصر حاضر افزایش رشد جمعیت و متعاقب آن شهرنشینی بویژه در کشورهای درحال توسعه مشکالت فراوانی را از لحاظ گذران اوقات فراغت و استفاده از زیبایی های طبیعی به وجودآورده است. انسان برای فرار از زندگی ماشینی دست به دامن طبیعت می شود که این خود آغازی برای شروع فعالیتی به نام اکوتوریسم است. فعالیتی که با هدف بهره گیری از زیباییهای طبیعی و جلوه های حیرت انگیز خلقت در عین حال سفری مسیولیت پذیر بدون کمترین آسیب پذیری محیطی بر فضای کالبدی منطقه می باشد. در بطن آن ژیوتوریسم نیز زیباییهایی های این مناطق بکر و طبیعی را صدچندان میکند. این پژوهش به بررسی نقش اکوتوریسم و ژیوتوریسم در توسعه ی پایدار گردشگری پرداخته است. ت وسعه پایدار گردشگری به عنوان یکی از مهمترین راهبردها در برنامه ریزی توسعه است. تحقیق حاضر از نوع بنیادی و کاربردی است و در آن که روش تحلیلی توصیفی ست به بررسی اهمیت اکوتوریسم و ژیوتوریسم و نقش مهم برنامه ریزی در توسعه این صنعت برای رسیدن به توسعه پایدار پرداختیم. از نظر روش عملیات کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. بر اساس نتایج بدست آمده که ویژگیهای اکوتوریستی و ژیوتوریستی منطقه از سویی و همچنین زیر ساختهای گردشگری از سوی دیگرو نیز طبیعت خدادادی و بکر منطقه ، عوامل جذب توریسم را فراهم می کند، نکته قابل توجه اینکه علیرغم وجود قابلیتها و تواناییهای بالقوه در زمینه توسعه گردشگری پایدار نتوانسته جایگاه واقعی خود را کسب کند. لذا ایجاد پایگاه های اطالعاتی و گسترش آموزش همگانی و تربیت افراد متخصص در این حوزه و همچنین تدوین برنامه های راهبردی و سازمان یافته مدیریتی میتواند سبب تسریع این امر خطیر شود.