رویکرد آمیخته مدیریت بحران بر اساس مدل فرهنگ سازمانی کویین و کمرون در صنعت

به طور قطع، مدیریت بحران اصلی ترین عامل مدیریت راهبردی سازمان است. به طوری که پیش از پیگیری هر گونه اهداف بلند، مدیریت بحران برای تضمین ثبات و موفقیت مستمر یک سازمان لازم است. اساسا  برای سازمان هایی که در معرض بحران قرار دارند، آمادگی بیشتری در برابر  بحران  اهمیت زیادی دارد. مدیریت بحران موثر نیازمند یک رویکرد نظام مند و منظم است که باید مبتنی بر هوشیاری، حساسیت مدیریتی و یک درک خوب از اهمیت برنامه ریزی دقیق و آمادگی سازمانی باشد. هدف این پژوهش، طراحی الگو فرهنگ سازمانی در مدیریت بحران با رویکرد آمیخته است، به بیان دیگر این تحقیق پاسخ به این سوال است که،  الگو فرهنگ سازمانی در مدیریت بحران کدام است؟ می باشد.
 این تحقیق با رویکرد کاربردی و روش پیمایشی و به صورت آمیخته(کمی، کیفی) تدوین شده است. در این تحقیق پس از جمع آوری اطلاعات موردنیاز داده های حاصل از بررسی کتاب و نشریات علمی درزمینه موضوع تحقیق، ابتدا طبقه بندی و پردازش و درنهایت مورد قضاوت محقق قرار گرفته است.
جامعه آماری این تحقیق، شامل مدیران آشنا به موضوع فرهنگ سازمانی و مدیریت بحران به طور خاص (مدیران شاغل در واحد های منابع انسانی، بازرسی، واحد های مدیریت بحران ، ایمنی و بهداشت کار) است. حجم نمونه به روش نمونه گیری تصادفی و 150 نفر تعیین شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که فرهنگ ادهوکراسی و فرهنگ خانواده به ترتیب،  بیشترین تاثیر را در مدیریت بحران در صنعت را دارند.