مدل شبیه سازی رشد تیم ها و استارت آپ ها در مراکز رشد دانشگاهی با استفاده از رویکرد پویایی شناسی سیستم

هدف پژوهش حاضر، فراهم کردن بینشی غنی در خصوص عوامل موثر بر رشد تیم ها و استارت آپ ها در مراکز رشد دانشگاهی می باشد. در این پژوهش عوامل موثر بر رشد تیم ها و استارت آپ ها در مراکز رشد دانشگاهی با استفاده از رویکرد پویایی شناسی سیستم بررسی شد. ابتدا پس از بررسی ادبیات نظری و نظرهای خبرگان صنعت، متغیرهای موثر بر رشد تیم ها و استارت آپ ها شناسایی شدند و روابط علت ومعلولی میان این متغیرها ترسیم شد. سپس روابط ریاضی میان این متغیرها بر اساس روابط موجود در پیشینه تعیین شده و بر این اساس، در مرکز رشد واحدهای فناور و دانش بنیان دانشگاه جامع امام حسین (ع) در بازه زمانی سال های 1395 الی 1445 شبیه سازی شد. بعد از طراحی نمودارهای علت ومعلولی، شش سناریو برای رشد تیم ها و استارت آپ ها در مراکز رشد دانشگاهی تعریف گردید که عبارت اند از: سهم مرکز رشد از سود شرکت های موفق، اثر تعامل با شرکت های موفق در ارتقاء سطح فرهنگ کارآفرینی، اثر ارتباط موثر با شرکت های موفق در جذب حمایت های مالی برای واحدهای فناور، اثر تغییرات تعداد مراجعه کنندگان جهت ورود به مرکز بر سیستم، سیاست کنترل پذیرش و اثر حمایت های قانونی از واحدهای فناور بر سیستم. از میان شش سناریوی شبیه سازی شده، سناریوی پنجم یعنی سیاست کنترل پذیرش بیشترین تاثیر را در رشد تیم ها و استارت آپ ها در مراکز رشد دانشگاهی دارد. بنابراین می توان سیاست حفظ کیفیت خدمات، از طریق کنترل میزان واحدهای فناور ورودی به مراکز رشد را سیاستی اثرگذار و مهم خواند.