بررسی تاثیر ابعاد پنجره بر نورگیری طبیعی و مصرف انرژی در مجموعه های مسکونی اقلیم گرم و خشک ایران، مورد مطالعاتی: شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف نورگیری طبیعی و مصرف انرژی بهینه در ساختمان های مسکونی انجام پذیرفته است. در این پژوهش، منطقه چهار اصفهان به عنوان یکی از شهرهای اقلیم گرم و خشک برای مطالعه انتخاب گردید. به منظور بررسی تاثیر ابعاد پنجره از تلفیقی از روش انجام پژوهش شبیه سازی روشنایی و انرژی با استفاده از پلاگین های دیوا1، هانی بی2 و لیدی باگ3 و با کمک موتور شبیه سازی انرژی پلاس4 استفاده شده است، به طوری که ابتدا با در نظر گرفتن درصد پنجره به مساحت دیوار جنوبی به عنوان متغیر، درصد بهینه پنجره از منظر بهره مندی از نور روز و عملکرد انرژی تعیین و سپس به نقش شکل و تناسبات پنجره در نورگیری طبیعی پرداخته شد. هدف از این بررسی، فراهم کردن خطوط راهنمایی به منظور کمک به معماران در تعیین ابعاد و تناسبات مناسب پنجره ها در مجتمع های مسکونی اقلیم گرم و خشک ایران می باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که افزایش ابعاد و تناسبات پنجره موجب افزایش درصد بهره مندی از نور روز به همان میزان نمی گردد. از این رو، هرچند افزایش مساحت پنجره موجب کاهش در مصرف روشنایی الکتریکی می شود اما، افزایش بیش از اندازه مساحت پنجره، تاثیر قابل توجهی در افزایش صرفه جویی روشنایی الکتریکی ندارد. به علاوه، با توجه به بار سرمایشی تحمیلی توسط روشنایی الکتریکی نباید توقع داشت که پنجره های بسیار کوچک، مصرف انرژی سرمایشی ساختمان را کاهش دهند. از سوی دیگر با توجه به اتلاف گرما از طریق پنجره ها نباید توقع داشت که پنجره های بسیار بزرگ، مصرف انرژی گرمایشی ساختمان را کاهش دهند. از بررسی نتایج حاصل از پژوهش مساحت حدود 30 درصد بهینه ترین ابعاد پنجره برای جبهه جنوبی ساختمان به دست آمد. با این وجود، اگر چه ابعاد به دست آمده به شرایط طراحی ساختمان مانند پلان، ساختمان های اطراف و سایر عوامل نیز بستگی دارد، برای هر ساختمان بهتر است به طور جداگانه تعیین گردد.