عوامل موثر بر ترجیحات کودکان مدارس ابتدایی در استفاده از دوچرخه، مورد مطالعاتی: شهر تهران

تسهیل دوچرخه سواری برای گروه سنی کودکان از اهمیت راهبردی در توسعه فرهنگ دوچرخه سواری برخوردار است. در این تحقیق سوال اصلی در خصوص چیستی عوامل موثر بر افزایش ترجیحات کودکان مدارس ابتدایی پسرانه در استفاده از دوچرخه است. توجه همزمان به مواردی چون اصلاح قوانین حمایتی، ترغیب اجتماعی، ارتقاء کیفیت زیرساخت های دوچرخه سواری در قالب یک برنامه جامع، الزامی است. هدف اصلی این تحقیق بررسی چگونگی توسعه دوچرخه سواری در شرایط بومی کشور با تاکید بر مدارس ابتدایی است. در این تحقیق با آسیب شناسی عوامل و شناسایی موانع و ارایه پیشنهاداتی در زمینه اصلاح شرایط فرهنگی و اجتماعی، کیفیت معابر، ایجاد پارکینگ مخصوص دوچرخه و برخی موارد دیگر، تلاش می شود تا راهکارهای واقع بینانه برای بهبود نگرش بزرگسالان برای تشویق فرزندان خود در استفاده از دوچرخه برای تردد به مدرسه و همچنین دسترسی های درون محله ای ارایه شود. از طریق مطالعات اسنادی و مصاحبه های بدون چارچوب، 14 متغیر در ترجیحات دوچرخه سواری کودکان شناسایی شد. سپس از طریق پرسش نامه ساختارمند، با مشارکت 256 مخاطب از هفت مدرسه، متغیرها، سنجش آماری شده و از روش تحلیل عامل اکتشافی، موضوعات براساس چهار عامل؛ فردی، محیطی، اجتماعی و عملکردی تحلیل شدند. عوامل عملکردی نه تنها بیش ترین تاثیر را بر توسعه دوچرخه سواری داشتند، بلکه بر ارتقاء سایر شاخص ها نیز موثر بودند. در انتهای مقاله از طریق تحلیل های تبیینی- اکتشافی، مدل ارتقاء ترجیحات دوچرخه سواری کودکان طراحی و تبیین شد.