تاملی انتقادی در باب برنامه درسی بازنگری شده کارشناسی رشته آموزش زبان انگلیسی در سطح قصد و اجرا: پژوهشی سندکاوانه

برنامه ‏های درسی آن‏ گاه که به «محک تجربه» و به مدد پیاده ‏سازی به صورت نظام‏ مند واکاوی شوند سایه‏ روشن ‏ها و تنگناهای شان بیش ازپیش بر متولیان و برنامه ‏ریزان عیان می‏شود. با درنظرداشت این مهم، پژوهش سندکاوانه کیفی حاضر با هدف آشکارسازی نقاط ضعف احتمالی برنامه درسی بازنگری شده کارشناسی رشته آموزش زبان انگلیسی (مصوب 16/04/1399)، که از آغاز سال تحصیلی 1400 به همه موسسات آموزش عالی ایران (به غیر از دانشگاه فرهنگیان که برنامه درسی خاص خود را داراست) به صورت لازم‏الاجرا ابلاغ شده است، انجام پذیرفت. جستار حاضر در دو سطح برنامه درسی قصد شده در قالب سند ابلاغی وزارت عتف به موسسات، که فاقد چینش و سطح‏بندی دروس است، و نیز در سطح برنامه درسی در حال اجرا توسط بخش ‏های مجری دانشگاهی در قالب آرایش ترمی به بررسی اسناد موجود پرداخت. بررسی سند وزارت نشان داد که برنامه مزبور، از ‏نظر قصد، واجد کاستی ‏هایی نظیر تعدد غیرضروری و بعضا غیردقیق معادل‏ های مربوط به مفاهیم یکسان در عناوین دروس، عدم اقبال کافی به واقعیت‏ های سیال عرصه آموزش زبان انگلیسی در کشور و دنیا در قالب نگنجاندن یک سری محتواها و شایستگی‏ های لازم جهت عملکرد بهینه مدرسان، و نیز عدم توجه به سطح شناختی پاره‏ای از مواد درسی است. همچنین، تامل دقیق در آرایش ترمی برنامه ‏های در حال اجرا در دانشگاه‏ های مجری دوره حکایت از ضعف‏ هایی نظیر عدم رعایت پیش‏نیازهای درسی و تقدم و تاخر نامناسب بعضی دروس از حیث زمان و محتوا داشت. هم‏سو با نویافته ‏های پژوهش، پیشنهادهایی در جهت مرتفع ساختن معایب شناسایی شده و ارتقای کیفیت دوره عرضه شده است.