تاثیر جنس سنگ های کربناته بر خستگی مخلوط های آسفالتی در سنگ-های کربناته زون البرز مرکزی

زون البرز مرکزی دربرگیرنده صنایع مختلف و جمعیت بالای متمرکز (حدود یک چهارم جمعیت کشور) می باشد که شناخت منابع موردنیاز جهت تامین منابع و ایجاد زیرساخت های لازم برای این جمعیت کثیر ضروری است. یکی از مصالح عمده در زون البرز مرکزی وجود گستره متنوعی از سنگ های کربناته (سازندهای الیکا، لار، دلیچای، تیزکوه، زیارت و کند) می باشد، از این رو شناخت ویژگی های این سنگ ها از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف مطالعه حاضر بررسی خصوصیات مهندسی شش سازند کربناته زون البرز مرکزی و رده بندی سنگ های کربناته بر مبنای جنس آن ها و بر اساس عملکرد آن ها در مخلوط-های آسفالتی می باشد. از این روی با نمونه گیری از این سازندها و انجام آزمایش های مختلف، سازندهای مورد مطالعه رده بندی شده و در ارزیابی عملکرد مخلوط های آسفالتی مورد استفاده قرار گرفته است. سازندهای انتخابی شامل الیکا، دلیچای، لار، تیزکوه، زیارت و کند می باشد. سنگ های کربناته مورد مطالعه بر اساس سنگ شناسی و عملکرد مخلوط های آسفالتی آن ها در آزمایش خستگی و ترک خوردگی رده بندی شدند. این رده بندی به ترتیب از بهترین عملکرد به سمت ضعیف ترین عملکرد شامل میکرایت (سازند الیکا)، بایوکلاست گرینستون (سازند کند)، بایوکلاست پکستون (سازند دلیچای)، بیوکلاست پکستون (تیزکوه)، پکستون-وکستون (سازند زیارت) و دولومیت (سازند لار) می باشند. به طور کلی سنگ های آهکی عملکرد بهتری از سنگ دولومیتی دارد.