دولت های سیال و منطقه ضد هژمونی: ویژگی های سیستم منطقه ای غرب آسیا

منطقه غرب آسیا را می توان یک سیستم منطقه ای نامید. الگوهای روابط درون منطقه ای و بین الملل در این منطقه با سایر مناطق جهان تفاوت ماهوی دارد. این سیستم دارای یکسری هنجارها، الگوهای رفتاری و عرصه های کنش است که بر اثر تطور در شرایط خاص سیاسی، تاریخی (میراثی) و اقتصادی به تدریج به صورت تاریخی نهادینه گشته اند. امتناع ایجاد دولت-ملت مدرن یا به اصطلاح وستفالی در بسیاری از کشورهای زیرمجموعه این سیستم، حضور دولت های شناور/سیال، نقش پررنگ بازیگران غیردولتی و وجود سپهرهای موازی، موقعیت منحصربه فرد ژیوپلیتیکی و وجود منابع عظیم انرژی و دلارهای نفتی و گازی از جمله وجوه ممیزه این سیستم نسبت به مناطق دیگر جهان است. این مقاله به روش تحلیلی-توصیفی و گردآوری کتابخانه ای با نقد رویکردهای شرق شناسانه در پی بررسی ویژگی های غرب آسیا به مثابه یک سیستم منطقه ای است که کنشگری بازیگران بومی منطقه از لحاظ تاریخی، در شکل گیری آن نقش اساسی دارد. این پژوهش از تعریف براومولر از سیستم بهره می جوید؛ سیستم به مثابه مجموعه ای از بخش های مرتبط با هم، به طوری که عملکرد یک بخش بر عملکرد بقیه تاثیرگذار باشد.