ارزیابی عملکرد خانه های دوام و ایمنی وابسته به شهرداری تهران در راستای ارتقای مشارکت جامعه محور شهروندان در بحران ها

مقدمه و هدف پژوهش:

 اجرای برنامه های جامع در حوزه مدیریت بحران بدون مشارکت آگاهانه شهروندان امکان پذیر نیست در این راستا شهرداری تهران اقدام به تشکلی مردمی و داوطلبانه در سرای محله با عنوان خانه دوام و ایمنی کرده است لذا هدف این پژوهش ارایه مدلی ریاضی به منظور ارزیابی عملکرد این خانه های دوام و ایمنی وابسته به شهرداری تهران در راستای ارتقای مشارکت جامعه محور شهروندان در بحران هاست.

روش پژوهش: 

روش این تحقیق به لحاظ ماهیتی از نوع کاربردی است و روش آن زمینه ای-موردی است. همچنین برای جمع آوری داده ها، ترکیبی از دو روش میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است. در راستای تجزیه وتحلیل اطلاعات نیز از مدل ریاضی تحلیل پوششی داده های ناهموار استفاده شده است. همچنین جامعه آماری این پژوهش از حیث بررسی کارآمدی خانه های دوام و ایمنی، شامل 22 خانه دوام و ایمنی می باشد و از حیث تعیین شاخص های اثرگذار در انتخابشان، شامل 55 نفر از کارشناسان در امر بحران می باشد و با توجه به محدود بودن جامعه، همه اعضای جامعه به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند.

یافته ها حاکی از این است که از بین 22 خانه دوام و ایمنی مورد بررسی، 11 منطقه کارا و مابقی ناکارا هستند. 

با توجه به نقش محوری خانه های دوام و ایمنی و مشارکت شهروندان در پیش گیری از وقوع بحران ها، لزوم تثبیت و سنجش عملکرد و کارایی شان از اهمیت بالایی برخوردار است در این راستا، همکاری هرچه بیشتر شهرداری ها با شهروندان و تدوین برنامه های منسجم و عملیاتی نمودن آن ها در خانه های دوام و ایمنی لازم است تا دامنه بحران را در هنگام وقوع و پس از وقوع کاهش داد.