ارزیابی میزان پیش بینی پذیری سلامت سازمانی توسط ابعاد هشتگانه جو سازمانی؛ مورد مطالعه: دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

جو سازمانی مجموعه ویژگی هایی است که یک سازمان را توصیف می کند، آن را از دیگر سازمان ها متمایز می سازد و رفتار افراد در سازمان را تحت تاثیر قرار می دهد. سلامت سازمانی نیز به توانایی سازمان در حفظ بقا و سازش با محیط و بهبود وضعیت سازمان اشاره دارد. ازاین رو، پژوهش حاضر باهدف تعیین میزان پیش بینی پذیری سلامت سازمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه توسط ابعاد جو سازمانی انجام شد.

روش پژوهش: 

مطالعه مقطعی حاضر درسال 1399 انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان معاونت های هشتگانه و حوزه ریاست دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به تعداد 1337 نفر بود که از این تعداد با استفاده از فرمول کوکران، 299 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از 2 پرسشنامه استاندارد جو سازمانی هالپین و کرافت (1963) و سلامت سازمانی هوی و فدمن (1987) استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و مدل سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS 22 و Smart PLS 3 استفاده شد.

میانگین نمره ی متغیر جو سازمانی (13/006 ± 101/9) دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سطح متوسط به بالا و میانگین نمره ی متغیر سلامت سازمانی (18/51 ± 131/4) دانشگاه در سطح معمولی قرار داشت. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که کلیه مولفه های جو سازمانی به جز روحیه گروهی، ارتباط مثبت و معنی داری با سلامت سازمانی داشتند (0/56 r = و 0/01p <). افزون بر این، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیر جو سازمانی 0/56 از واریانس ایجادشده در متغیر سلامت سازمانی را پیش بینی و تبیین می کند (0/05 > p).

نتایج نشان داد که بین جو سازمانی و سلامت سازمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه رابطه ی مثبت و معنی دار وجود دارد؛ بنابراین بهبود و ارتقاء ابعاد جو سازمانی مثبت منجر به بهبود وضعیت سلامت سازمانی خواهد شد.