تاثیر تمرینات اصلاحی بر وضعیت زانو و تعادل ایستا و پویای دانش آموزان ورزشکار دارای زانوی پرانتزی

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات اصلاحی بر وضعیت زانو و تعادل ایستا و پویای دانش آموزان ورزشکار دارای زانوی پرانتزی بود.پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون -پس آزمون است. جامعه آماری را دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر مشهد در سال تحصیلی 1399-1400 تشکیل دادند . از بین آن ها 30 نفر که دارای زانوی پرانتزی درجه یک یا دو (تا 5/2 سانتیمتر درجه یک و 5/2 تا 5 سانتی متر درجه دو) بودند، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 15 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. فاصله بین زانو ها، تعادل ایستا و تعادل پویای آزمودنی ها به ترتیب به وسیله آزمون کولیس، لک لک و آزمون تعادل Y اندازه گیری شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 12 هفته، هفته ای 3جلسه و در هر جلسه 60 دقیقه به تمرین پرداختند. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل واریانس ترکیبی با کمک نرم افزار آماری spss22 استفاده شد.یافته ها نشان داد که پس از دوره تمرینی، کاهش معنی داری در فاصله بین زانو ها و افزایش معنی داری در تعادل ایستا و تعادل پویا در جهت قدامی، خلفی داخلی و خلفی خارجی دیده شد. با توجه به نتایج حاصل می توان اذعان نمود که تمرینات اصلاحی اجرا شده در قالب پروتکل تمرینی ارایه شده در تحقیق حاضر، زانوی پرانتزی، و تعادل دانش آموزان مبتلا به زانوی پرانتزی را بهبود می بخشد.