پیش بینی پریشانی روان شناختی و عملکرد شغلی پرستاران براساس خیال بافی ناسازگارانه و تنهایی اجتماعی در طول اپیدمی بیماری کووید 19

در طول شیوع بیماری کووید- 19 افراد ممکن است به استراتژی های ناسازگاری متوسل شوند که می تواند به پریشانی های روان شناختی منجر شود و کارکرد های اجتماعی و شغلی آنها را مختل نماید؛ از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی پریشانی روان شناختی و عملکرد شغلی پرستاران براساس خیال بافی ناسازگارانه و تنهایی اجتماعی در طول اپیدمی بیماری کووید 19 انجام شد.

روش این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه پرستاران مشغول به کار در بیمارستان های شهر کرمانشاه در سال سه ماهه اول 1401بودندکه از میان آنان 230 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس خیال بافی ناسازگار نسخه 16 آیتمی، مقیاس تنهایی اجتماعی، پرسشنامه عملکرد شغلی، پرسشنامه پریشانی روان شناختی کسلر استفاده شد. داده‏های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره در نرم افزار SPSS-24 تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که بین خیال بافی ناسازگارانه و تنهایی اجتماعی با پریشانی روان شناختی پرستاران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0>p). بین خیال بافی ناسازگارانه و تنهایی اجتماعی با عملکرد شغلی پرستاران رابطه منفی و معناداری وجود دارد (01/0>p). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 45 درصد واریانس پریشانی روان شناختی و 8/65 درصد از واریانس عملکرد شغلی به وسیله خیال بافی ناسازگارانه و تنهایی اجتماعی ‏تبیین می‏شود.

یافته ها نشان داد که در طول شیوع کووید- 19، احتمالا تمایل MD در افراد و به ویژه در پرستاران برای حبس نمودن خود در دنیای فانتزی تشدید می شود که این به نوبه خود به بیگانگی در روابط اجتماعی و انزوای اجتماعی نیز متقابلا به تشدید خیال بافی کمک می کند و درنتیجه پریشانی روان شناختی و اختلال در عملکرد روزمره و شغلی را به همراه دارد؛ لذا جهت پیشگیری و طراحی مداخلات مناسب در این زمینه، توجه به MD و انزوای اجتماعی اهمیت دارد.