بررسی ارتباط حمایت سازمانی، حمایت همکار و حمایت سرپرستی درک شده با عملکرد شغلی پرستاران طرحی

پرستاران طرحی به خاطر گذار از مرحله آموزش به محیط بالین ممکن است تنیدگی های روانی قابل توجهی را تجربه کنند. شرایط جدید محیط کار، پرستاران طرحی را نیازمند حمایت از سوی سازمان، سرپرستان و همکاران می نماید.

این مطالعه توصیفی همبستگی در بیمارستانهای آموزشی تبریز انجام شد. تعداد 244 نفر از پرستاران دارای معیارهای ورود به مطالعه در فاصله خرداد 1398 تا اسفند 1398 به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه 5 قسمتی بوده که شامل اطلاعات جمعیت شناسی، پرسشنامه نامه حمایت سازمانی آیزنبرگر، مقیاس حمایت درک شده همکار، ابزار استاندار حمایت سرپرستی درک شده و پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون بودند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 صورت گرفت. در این راستا از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی، آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید. سطح معنی داری 05/0> p در نظر گرفته شد.

آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین حمایت سازمانی درک شده و عملکرد شغلی ارتباط معنی داری وجود ندارد (05/0< p ، 05/0= r). در صورتیکه بین حمایت سرپرستی درک شده و عملکرد شغلی ارتباط مثبت معنی داری وجود دارد (01/0> p ، 26/0= r). همچنین بین حمایت همکار درک شده و عملکرد شغلی ارتباط معنی داری وجود ندارد (05/0>p ،13/0=r).

نتایج این مطالعه نشان داد که از بین سه متغیر حمایت سازمانی درک شده، حمایت همکار و حمایت سرپرستی درک شده، تنها حمایت سرپرستی درک شده با عملکرد کاری پرستاران طرحی ارتباط معنی داری دارد. بر اساس نتایج این مطالعه سرپرستاران به عنوان سرپرست مستقیم پرستاران طرحی می توانند با معرفی خط مشی های حمایتی سازمان عملکرد کاری پرستاران طرحی را بهبود بخشیده و از این طریق به ارتقای سلامت بیماران و رضایتمندی آنها کمک کنند.