اثر ضد میکروبی لاکتوباسیلوس پلانتاروم و لاکتوباسیلوس رامنوزوس جداسازی شده از دوغ کفیر بومی اصفهان بر روی پاتوژن های دهانی

بیماری های دهان و دندان، از جمله بیماری های شایع می باشد که استرپتوکوکوس موتانس و پورفیروموناس ژینژیوالیس، نقش موثری در آن دارند. به دنبال عفونت های ایجاد شده توسط این باکتری ها، نیاز به مصرف آنتی بیوتیک می باشد. امروزه استفاده از پروبیوتیک ها برای کاهش باکتری های بیماری زای حفره ی دهانی به عنوان جایگزینی برای آنتی بیوتیک ها، مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر پروبیوتیک های جداسازی شده از دوغ کفیر بومی بر روی دو عامل اصلی پوسیدگی دندان می باشد

دو گونه ی شایع لاکتوباسیلوس پلانتاروم و لاکتوباسیلوس رامنوزوس با کمک تکنیک های میکروب شناسی از دوغ های کفیر موجود در اصفهان جدا و شناسایی شد. اثر ضدمیکروبی پروبیوتیک ها بر استرپتوکوکوس موتانس (ATCC 35668) و پورفیروموناس ژینژیوالیس (ATCC3227) با روش چاهک گذاری و Real time PCR مورد بررسی قرار گرفت و سپس شناسایی ترکیبات موجود در مایع رویی کشت (سوپرناتانت) آن ها، توسط کروماتوگرافی گازی- طیف سنجی جرمی (GC-MS) صورت گرفت.

در این مطالعه، لاکتوباسیلوس پلانتاروم و لاکتوباسیلوس رامنوزوس، اثر ضدمیکروبی قابل ملاحظه ای بر مهار رشد استرپتوکوکوس موتانس و پورفیروموناس ژینژیوالیس داشتند. لاکتوباسیلوس پلانتاروم بیان ژن gtfB را Fold change 0/001 و بیان ژن brpA را Fold change 0/007 کاهش، همچنین لاکتوباسیلوس رامنوزوس بیان ژن gtfB را Fold change 0/01 و بیان ژن brpA را Fold change  0/04کاهش داد. همچنین انجام GC-MS وجود از مشتقات پیرولیدیون، فورانون، بنزوییک اسید، ایکوزان، نونادکان را در سوپرناتانت حاصل از پروبیوتیک ها مورد آزمایش نشان داد.

با توجه به اثر پروبیوتیک های موجود در دوغ کفیر بومی، می توان با مصرف روزانه ی نوشیدنی های پروبیوتیک به پیشگیری از پوسیدگی های دندانی کمک کرد.