نقش نیروی سوم در تاریخ معاصر سیاست خارجی ایران

استراتژی قدرت سوم از آنجا که بومی سیاست خارجی ایران است در برهه های زمانی از سوی حکومت های وقت ایران مورد توجه بوده است. رقابتهای دو قدرت روسیه و انگلستان بر سر نفوذ در ایران باعث شد تا این حکومت های که خود را در مقابل نفوذ و مداخله ی نمایندگان این قدرت ها در امور داخلی ایران عاجز می دیدند به این فکر بی افتند که دیگر دولت های اروپایی را در امور ایران ذینفع سازند. از این رو مقاله حاضر درصد بررسی نقش نیروی سوم در سیاست خارجی ایران است مطابق با مستندات موضوعی ارایه شده در این پژوهش، روش تحقیق، تاریخی و روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و تحلیل اسنادی می باشد یافته های پژوهش حاکی از آن است که نیروی سوم در واقع کشوری بود که از قدرت آن جهت کاهش نفوذ و مهار سیاست دو کشور بریتانیا و شوروی استفاده می شد. این قدرت می بایست دارای چهار ویژگی باشد: اول: اهداف استعماری در ایران نداشته باشد ؛ دوم: قدرت و توان کافی برای ایجاد تعادل بین دو کشور دیگر داشته باشد ؛ سوم: به حضور در ایران علاقه مند باشد؛ چهارم: دو کشور شوروی و بریتانیا نیز نسبت به آن دشمنی نداشته باشند.