تاریخ تحولات سیاسی بازنمایی زنان معتاد در سینمای جمهوری اسلامی ایران (مطالعه موردی فیلم های تیغ وابریشم، خون بازی و دارکوب)

سینما و تولیدات آن همواره بازنمودی از وضعیت یک جامعه است. یکی از رویکردهای سینما برای ‏ساخت معنا در ذهن ‏مخاطبان، استفاده از بازنمایی است که به معنای نوعی تصویر دستکاری شده از ‏واقعیت بیرونی بوده و با استفاده از نشانه ‏گذاری، رمزگذاری و رمزگشایی انجام می گیرد. اعتیاد از ‏مهمترین آسیب های اجتماعی است که باید از جوانب مختلف از جمله ‏سینما مورد تحلیل قرار ‏گیرد. در این تحقیق سوال اصلی این بود که زنان معتاد در سینمای ایران چگونه بازنمایی شده اند و ‏محققان با ‏این فرضیه که در فیلم های سینمایی ایران، زنان معتاد در تعداد و شیوه های مصرف و نوع ‏مصرف با تغییرات روبرو بوده اند، سه ‏فیلم در سه دوره مختلف تاریخی سینمای ایران را مورد ‏بررسی قرار داده و برخی از ویژگی های بازنمایی شده برای زنان معتاد ‏احصا شد و سپس مقایسه ای ‏بین این سه دوره زمانی انجام گرفت. در این پژوهش فیلم های تیغ وابریشم، خون بازی و دارکوب ‏از ‏فیلم های سینمایی مربوط به دهه های 60، 80 و 90 بررسی شده و ویژگی های بازنمایی شده برای ‏زنان معتاد استخراج شد. هدف ‏از پژوهش شناسایی ویژگی های بازنمایی شده برای زنان معتاد بود و ‏با استفاده از روش تحلیل گفتمان به تحلیل محتوای فیلم ها ‏پرداخته شد. زنان معتاد در فیلم های ‏بررسی شده با ویژگی های متعدد و متنوعی از جمله کم توانی جسمی، ناامیدی، ‏پرخاشگری، ‏وابستگی، کم حوصله بودن، کم حجابی و . . . بازنمایی شده بودند. بازنمایی زنان معتاد طی ‏سال های گذشته با تغییراتی روبرو بود ‏که می توان به تغییر مصرف از سنتی به صنعتی، افزایش ‏تعداد زنان معتاد و نمایش شکل های مصرف اشاره کرد‎.‎