طراحی مدل مفهومی شیوه های آموزشی نوآورانه در آموزش عالی (مورد مطالعه دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران)

شیوه های آموزشی نوآورانه می تواند سبب بهبود عملکرد آموزش عالی شود. بنابراین، هدف این پژوهش طراحی مدل مفهومی شیوه های آموزشی نوآورانه در آموزش عالی بود.

این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا مقطعی بود. جامعه پژوهش اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 346 نفر برآورد شد که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته شیوه های آموزشی نوآورانه در آموزش عالی با 113 گویه بود. برای تحلیل داده ها از روش های تحلیل عاملی اکتشافی و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار SPSS و AMOS استفاده شد.

یافته ها نشان داد که 113 گویه شیوه های آموزشی نوآورانه در آموزش عالی بار عاملی بالاتر از 40/0 داشتند و این سازه دارای 22 مولفه در 7 بعد شامل هوش مصنوعی در نوآوری (3 مولفه)، مدیریت هوشمند نوآوری (2 مولفه)، شیوه های نوین آموزشی و پژوهشی (2 مولفه)، فناوری اطلاعات (3 مولفه)، معایب روش های نوین آموزشی (5 مولفه)، توسعه نوآوری و کارآفرینی (3 مولفه) و تدریس نوآورانه (4 مولفه) بود. همچنین، بار عاملی هر یک از مولفه ها و ابعاد بالاتر از 50/0، میانگین واریانس استخراج شده آنها بالاتر از 60/0 و پایایی آنها بالاتر از 70/0 برآورد شد. علاوه بر آن، مدل مفهومی شیوه های آموزشی نوآورانه در آموزش عالی طراحی برازش مناسبی داشت و هر یک از ابعاد بر مدل مذکور اثر مستقیم و معنادار داشتند (05/0<p).

مدل مفهومی شیوه های آموزشی نوآورانه در آموزش عالی طراحی شده در این مطالعه می تواند توسط متخصصان و برنامه ریزان آموزش عالی جهت بهبود شیوه های آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.