مقایسه دو روش الایزای آنتی بادی سرم و Nested-PCR مدفوع جهت تشخیص عفونت مایکوباکتریوم اویوم زیرگونه پاراتوبرکلوزیس در گاو

مایکوباکتریوم اویوم زیرگونه پاراتوبرکلوزیس عامل ایجاد بیماری شایع یون در گله های شیروار است. تشخیص زود هنگام عفونت پاراتوبرکلوزیس می تواند سبب بهبود برنامه های کنترلی بیماری شود.

مطالعه حاضر با هدف مقایسه حساسیت و ویژگی دو روش الایزای آنتی بادی سرم و Nested-PCR مدفوع جهت تشخیص آلودگی به باکتری مایکوباکتریوم اویوم زیرگونه پاراتوبرکولوزیس انجام شد.روش‎کار: به منظور جستجوی پادتن ضد مایکوباکتریوم اویوم زیرگونه پاراتوبرکلوزیس از آزمون الایزای جذبی با استفاده از یک کیت تجاری، پس از مجاورسازی نمونه های سرم با آنتی ژن مایکوباکتریوم فلیی جهت کاهش واکنش های متقاطع انجام شد. جهت جستجوی ژنوم باکتری در مدفوع از روش Nested-PCR و با استفاده از توالی های نوکلیوتیدی مربوط به قطعات ژنی اختصاصی MAP یعنی IS900 بهره گیری شد.

از مجموع 2203 نمونه سرمی آزمایش شده با الایزا، 112 مورد مثبت (08/5 درصد) و 2091 مورد منفی (92/94 درصد) بود. نتایج آزمون Nested-PCR مدفوع رکتوم نشان داد از 59 راس گاو با نتیجه مثبت در الایزای سرم، 47 راس (66/79 درصد) نتایج PCR مدفوع رکتوم آن ها مثبت و در 12راس (34/20 درصد) نتایج PCR مدفوع رکتوم آن ها منفی بود. همچنین از 31 راس گاو با نتیجه منفی در آزمون الایزا، در 15راس (38/48 درصد) نتایج PCR مدفوع رکتوم آن ها مثبت و در 16راس (62/51 درصد) نتایج PCR مدفوع رکتوم آن ها منفی بود.

نتیجه گیری نهایی:

 با توجه به حساسیت پایین PCR در مقایسه با ELISA، ارزش اخباری مثبت و منفی و صحت تست ELISA و همچنین هزینه بر و زمان بر بودن و نیاز به امکانات آزمایشگاهی بیشتر و پیچیده تر PCR نسبت به ELISA، می توان چنین نتیجه گیری نمود که آزمون ELISA نسبت به PCR روش مناسب تری برای بررسی های غربال گری و مطالعات اپیدمیولوژیک می باشد.