اثرات محافظتی عصاره هیدروالکلی پوست دارچین بر مهار آسیب کبدی ناشی از داروی ایزونیازید در موش های صحرایی نر ویستار

نارسایی حاد کبد در اثر عوامل متعددی از جمله داروها ایجاد می شود. ایزونیازیدکه به عنوان یک داروی موثر برای درمان بیماری سل مورد استفاده قرار می گیرد، یک عامل توکسیک قوی برای کبد به شمار می رود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تجویز عصاره دارچین بر سمیت کبدی ناشی از داروی ایزونیازید در موش صحرایی می باشد.

در این مطالعه تجربی 60 سر رت نر نژاد ویستار در6 گروه به صورت تصادفی قرار گرفتند.آسیب کبدی و القا استرس اکسیداتیو با تجویز ایزونیازید mg/kg/day)300) برای مدت 14 روز متوالی ایجاد شد. دوزهای مختلف عصاره  دارچین (50، 100 و 200میلی گرم بر کیلوگرم) به صورت ‏گاواژ به موش ها تجویز شد. آسیب کبدی ناشی از ایزونیازید با بررسی فاکتورهای بیوشیمیایی سرم، میزان گونه های فعال اکسیژن، گلوتاتیون ، ظرفیت آنتی اکسیدانی، پراکسیداسیون لیپیدی وتغییرات هیستوپاتولوژیک در بافت کبد مورد ارزیابی قرارگرفت. داده ها به وسیله نرم افزار prism وآزمون آماری واریانس یک طرفه، آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد.

تجویز داروی ایزونیازید به میزان mg/kg200 باعث ایجاد آسیب کبدی شد که با افزایش معنی دار بیومارکرهای آسیب کبدی (بیومارکرهای بیوشیمیایی، شاخص های استرس اکسیداتیو و تغییرات هیستوپاتولوژیک) همراه بود (0/05>P). از سوی دیگر تجویز دوزهای مختلف عصاره دارچین به طور معنی داری بیومارکرهای آسیب کبدی ناشی از ایزونیازید را کاهش داد (0/05>P) و هم چنین باعث بهبود تغییرات هیستوپاتولوژیک بافت کبد شد.

عصاره دارچین با خواص آنتی اکسیدانی، کبد را در برابر آسیب اکسیداتیو ناشی از ایزونیازید محافظت می کند.