وضعیت عملکرد پرستاران بخش اورژانس در احیای قلبی و ریوی بیماران و ارتباط آن با متغیرهای ارزش حرفه ای و رضایت شغلی

تنش های موجود در بخش اورژانس می تواند رضایت شغلی و ارزش های حرفه ای پرستاران این بخش را تحت تاثیر قرار دهد و بر عملکرد بالینی آن ها اثر بگذارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین وضعیت عملکرد پرستاران بخش اورژانس در احیای قلبی و ریوی بیماران و بررسی ارتباط آن با متغیرهای ارزش حرفه ای و رضایت شغلی انجام شد.

این مطالعه مقطعی در 10 بیمارستان تابع دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1400-1399 اجرا شد. نمونه های مطالعه، 258 پرستار بخش اورژانس با روش نمونه گیری در دسترس و سهمیه بندی شده براساس تعداد پرسنل بخش اورژانس هر بیمارستان بود. داده های مطالعه با ابزارهای پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، چک لیست بررسی خودگزارش دهی عملکرد پرستاران در احیای قلبی- ریوی، پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا و مقیاس ارزش های حرفه ای پرستاری گردآوری و با نرم افزار SPSS22 تجزیه و تحلیل شدند.

بیش تر نمونه ها (71/7 درصد) زن بودند. میانگین سنی 4/7±31/09 سال بود. میانگین نمره کلی ارزش حرفه ای 14/7±100/49، رضایت شغلی 12/7±56/34 و میانگین نمره خودگزارش دهی عملکرد پرستاران در احیای قلبی- ریوی 3/0±30/84 به دست آمد. همبستگی مستقیم و ضعیفی بین میانگین نمره رضایت شغلی پرستاران با عملکرد آن ها (0/201=r،0/001=P)، رضایت شغلی با ارزش های حرفه ای(0/339=r، 0/001=P) و ارزش های حرفه ای پرستاران با عملکرد آن ها (0/374=r،0/001=P) به دست آمد.

در این مطالعه ارتباط مستقیمی بین متغیرهای ارزش حرفه ای و رضایت شغلی با عملکرد پرستاران بخش اورژانس در احیای قلبی- ریوی یافت شد. پیشنهاد می شود تدابیری اتخاذ گردد تا پرستاران با ابعاد ارزش های حرفه ای پرستاری آشنا شده و با درونی سازی این ارزش ها در گستره وسیعی از امور پرستاری، رضایت شغلی بالاتری کسب کنند که خود منجر به بهبود عملکرد بالینی آنان می شود.