اثر پماد عصاره شنبلیله Trigonella foenum-graceum L. و پیچک صحرایی Convolvulus arvencis L در زخم ناشی از سوختگی در رت

زخم عارضه ای با شیوع بالاست که جامعه را تحت تاثیر قرار داده است. در این مطالعه اثرات عصاره شنبلیله (Trigonella foenum-graceum L.) و پیچک صحرایی (Convolvulus arvencis L.) بر زخم ناشی از سوختگی در موش های صحرایی نر نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفت.

سوختگی با صفحه داغ تحت بی هوشی در رت ها ایجاد شد و رت ها به 5 گروه نرمال سالین، اوسرین، سولفادیازین نقره و گروه های درمان شده با پماد حاوی 5/2 درصد عصاره شنبلیله و پیچک صحرایی تقسیم شدند. مساحت زخم در روزهای 7، 14، 21 و 28 اندازه گیری شد و 28 روز پس از ایجاد زخم، از نمونه بافت ترمیم یافته ارزیابی هیستوپاتولوژی انجام شد. هم چنین میزان فلاونویید تام دو عصاره پیچک صحرایی و شنبلیله تعیین شد. بهبود ماکروسکوپی زخم و هم چنین نتایج پاتولوژیک از نظر آماری مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج اندازه گیری سایز زخم، کاهش چشم گیری را در گروه پماد پیچک صحرایی در مقایسه با گروه اوسرین و نرمال سالین نشان داد. هم چنین گروه پماد شنبلیله اثر بخشی بهتری را نسبت به گروه اوسرین نشان داد. نتایج پاتولوژی نشان داد که بیش ترین بهبود به ترتیب در گروه  شنبلیله و پیچک صحرایی بود.

مصرف موضعی پماد شنبلیله و پیچک صحرایی با محتوای غنی از فلاونوییدها در درمان زخم سوختگی ها موثر است.