بررسی اثر تمرینات ورزش شنا بر استرس اکسیداتیو ناشی از مصرف مزمن مرفین

مرفین به عنوان یک ضددرد قوی با کاربرد گسترده بالینی جهت کنترل دردهای متوسط تا شدید است که همچنین شامل موارد سوء مصرف دارویی گسترده نیز می باشد. بررسی های اخیر نشان داده اند که تکرار استفاده از مرفین و مشتقات آن می تواند سبب ایجاد استرس اکسیداتیو شود. در این مطالعه اثرات تمرینات روزانه شنا، بر شاخص های استرس اکسیداتیو در هایپوکمپ و پلاسمای موش های صحرایی وابسته به مرفین بررسی شد.

در این مطالعه تجربی 48 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد Wistar استفاده شد. آزمایش ها طی ماه های دی تا نیمه اسفند 1400 در دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام شد. مرفین در آب روزانه به مدت چهار هفته به موش های صحرایی تجویز شد. تمرینات ورزش شامل 15 دقیقه شنای مداوم روزانه بود. هایپوکمپ و پلاسما از هر گروه جمع آوری و برای اندازه گیری فاکتورهای MDA، GSH، BDNF و ایریسین استفاده شد.

در پلاسما و هایپوکمپ گروه مرفین در مقایسه با گروه کنترل، GSH به صورت معنادار کاهش داشت. درحالی که GSSG و MDA به صورت معناداری افزایش داشت. مصرف مرفین تاثیری بر ایرسین پلاسما نداشت، اما باعث کاهش معنادار BDNF هایپوکمپ شد. تمرینات شنای روزانه در گروه مصرف کننده مرفین به صورت معنادار اثرات مرفین بر سطوح GSH، GSSG و MDA پلاسما و هایپوکمپ و BDNF هایپوکمپ را جبران کرد.

تمرینات شنای روزانه در طی روند مصرف مزمن حداقل بخشی از استرس اکسیداتیو ناشی از مصرف مرفین را جبران می کند. این اثر ممکن است به کاهش آسیب های سلولی و ملکولی ناشی از مصرف مزمن مرفین کمک کند.