بررسی رویشگاه های کرفس کوهی (Kelussia odoratissima Mozaffarian) و امکان کشت و استقرار آن در خارج از عرصه های رویشگاهی

کرفس کوهی یا کلوس با نام علمی Kelussia odoratissima Mozaffarian متعلق به خانواده چتریان (Apiaceae)، از گیاهان دارویی، ادویه ای و معطر بومی ایران است که تنها در نقاط محدودی از کشور می روید. با توجه به اهمیت تازه خوری و ادویه ای آن در جوامع محلی و ترکیبات دارویی آن در طب سنتی، به شدت در معرض برداشت بی رویه و مداوم قرار دارد. رویشگاه گیاه کرفس کوهی در رویشگاه طبیعی آن در منطقه طره شهرستان فریدونشهر در ارتفاع 2805- 2177 متر مطالعه و بررسی شد و طی آن صفات مختلف فنولوژیک گیاه در مراحل رویشی و زایشی مثل زمان شروع رشد زایشی، ظهور ساقه گل‎دهنده، زمان گل دهی و تولید بذر طی چندین مرحله ارزیابی و پایش شدند. برای جلوگیری از خطر انقراض گیاه کرفس کوهی، آزمایش استقرار این گیاه در خارج از عرصه رویشگاهی آن طی پنج سال (1400-1396) در دو عرصه جداگانه شامل ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی البرز جنوبی (کرج) و ایستگاه تحقیقات سیراچال (حوالی کرج) به اجرا درآمد. براساس منابع بررسی شده کرفس کوهی گیاهی انحصاری endemic)) ایران است و رویشگاه های آن در معرض خطر قرار دارند. از این رو باید اقدام جدی برای حفظ، گسترش و توسعه رویشگاه های این گونه دارویی، خوراکی و اقتصادی به عمل آید. درنهایت، پیشنهادهایی در این خصوص ارایه شد.