واکاوی آسایش حرارتی در رویکرد بیوفیلیک؛ نمونه مطالعاتی: دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز
سایش حرارتی موضوعی است که امروزه در فضاهای شهری و خرداقلیمها از اهمیت ویژهای برخوردار است، زیرا موجب استفاده و یا عدم استفاده فضا توسط شهروندان میگردد. در شهر تبریز نیز به واسطه زمستانهای سرد و تابستانهای گرمی که در چند سال اخیر شاهد آن هستیم این مقوله حایز اهمیت است. رویکرد شهرسازی بیوفیلیک از جمله رویکردهای جدیدی است که میتوان از راهکارهای آن در جهت بهبود آسایش حرارتی بهره برد. پژوهش حاضر با هدف بررسی آسایش حرارتی در رویکرد بیوفیلیک با نمونه مطالعاتی: دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز به عنوان فضایی که برخی از مولفه های رویکرد بیوفیلیک را داراست انجام پذیرفته است. در این مقاله ابتدا به مبانی نظری پژوهش شامل: آسایش حرارتی، طراحی بیوفیلیک و توجه به مفهوم آسایش حرارتی در رویکرد بیوفیلیک آورده شده و سپس به اندازه گیری دما و رطوبت به عنوان دو پارامتر آسایش حرارتی به کمک دیتاالگر در 6 حیاط دانشکده پرداخته شده است. از نتایج پژوهش حاضر میتوان به موارد زیر اشاره کرد: حیاط جبهه جنوبی ساختمان صدقیانی در طی روز جزء گرمترینها و طی شب جزء خنکترین هاست که دلیل آن را میتوان ابعاد وسیع حیاط به نسبت حیاطهای دیگر و محصوریت کمتر، پوشش گیاهی با تراکم کمتر و تبادل تابشی زیاد با آسمان دانست. حیاط جبهه شمالی ساختمان بهنام در طی روز جزء خنکترین حیاطهاست. سرمایش تبخیری در این حیاط زیاد بوده که موجب پایین آمدن دما و بالا رفتن رطوبت شده است. یافته های پژوهش نشان میدهد که در حیاط هایی با رعایت مناسبتر و بهتر معیارهای عناصر طراحی بیوفیلیک، آسایش حرارتی بیشتری وجود دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، در طراحی محوطه ها و فضاهای شهری در شهرهای دیگر کشور میتوان از این رویکرد بهره برد تا آسایش حرارتی و به تبع آن کارایی فضاهای شهری را افزایش داد.
آسایش حرارتی ، بیوفیلیک ، تبریز ، فضای باز
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.