حاشیه نشینی شهری و بازتاب آن بر شخصیت کودکان؛ نمونه موردی شهرک الله آباد کرمان

افزایش رشد جمعیت بدون مدیریت و نظارت شهری، شهرها را با مشکلاتی چون به وجود آمدن محله حاشیه نشین در اطراف شهر روبرو کرده است. این بسترها به دلیل استقرار تعداد زیادی از افراد بومی و غیربومی درون خود و به دلیل بیتوجهی و برخوردار نبودن از خدمات شهری مناسب، وضعیت نابسامان و پایین بودن کیفیت زندگی، یکی از معضلات شهرنشینی پایدار محسوب میشوند. این مناطق شهری قابلیت بالایی برای انواع آسیبها و مسایل اجتماعی دارند. حاشیه شهر در صورت رها شدن میتواند آسایش و امنیت شهر را تحت تاثیر قرار دهد. هدف پژوهش حاضر، معرفی حاشیه نشینی و بررسی بازتاب آن بر روحیه کودکان است. محله مورد بررسی شهرک اهل آباد کرمان میباشد .روش تحقیق در این پژوهش توصیفی-تحلیلی است که داده های مورد نظر از طریق مطالعه میدانی و کتابخانه ای جمع آوری شده، پرسشنامه ماریاکوآکس در روش پیمایشی مورد استفاده قرار گرفته و سپس برحسب بخش چهارم فایل پرسشنامه نتایج تحقیق بررسی شده است. نتیجه، بیانگر ارتباط مستقیم حاشیه نشینی شهری و متاسفانه افسردگی کودکان است. مهمترین دلیل به وجود آمدن حاشیه های شهری در کرمان مهاجرت از محیطهای کوچک روستایی-شهری میباشد که خود ناشی از جاذبه های اقتصادی شهر کرمان، دافعه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهرها و روستاهای اطراف بوده است و در نهایت باعث حاکم شدن فرهنگ فقر در این بسترهای شهری و به تبع آن موجب بروز انواع ناهنجاری های شهری، اشتغال افراد حاشیه نشین در مشاغل کاذب، وجود ساخت و سازهای غیرمجاز، افزایش جرم و جنایت، اثرات نامطلوب فرهنگی، فردی، اجتماعی، اقتصادی، آلودگی محیط زیست شهری و غیره شده است.