تعیین کننده های رفتارهای پایبندی به درمان در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو: کاربرد نظریه ی شناختی جامعه ای
کنترل دیابت نوع دو تحت تاثیر سبک زندگی است. هدف این پژوهش تعیین پیش بینی کننده های پایبندی به درمان در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو با بهره گیری از ساختارهای نظریه ی شناختی جامعه ای بود.
این پژوهش توصیفی تحلیلی در میان 500 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شهر تهران در سال 1400 انجام شد. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده از بیماران دارای پرونده ی درمانی در درمانگاه کنترل دیابت منطقه ی پنج تهران انجام شد. ابزار سنجش، پرسشنامه ی کتبی مبتنی بر ساختارهای نظریه ی شناختی جامعه ای بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار) و آمار تحلیلی (همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی) در نرم افزار SPSS ویرایش 16 تجزیه و تحلیل گردید.
میانگین نمره ی انجام رفتارهای پایبندی به درمان 41/10±34/56 در دامنه ی نمره ی 16 تا 80 بود. انتظارات پیامد، خودکارآمدی درک شده و پشتیبانی جامعه ای در مجموع 43 درصد از واریانس انجام رفتارهای پایبندی به درمان را برآورد کردند. خودکارآمدی درک شده، قوی ترین ساختار پیش بینی کننده بود (430/0=ß و 001/0 > P). افزایش سن (126/0-=ß و 004/0 = P)، درمان با انسولین (250/0-=ß و 001/0 > P) و مصرف سیگار (146/0-=ß و 001/0 = P) به طور معکوس و داشتن بیمه درمانی (181/0=ß و 001/0 > P) به طور مثبت پیش بینی کننده ی انجام رفتارهای پایبندی به درمان بودند.
توسعه، پیاده سازی و ارزشیابی مداخله های آموزشی مبتنی بر نظریه ی شناختی جامعه ای با تاکید بر ارتقاء خودکارآمدی درک شده می تواند یافته های سودمندی در ارتقاء رفتارهای پایبندی به درمان در میان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو داشته باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.