ارتباط بین اندازه گیری های محیطی و حجمی بازو در تشخیص لنف ادم مرتبط با سرطان پستان

حجم سنجی با جابه جایی آب و اندازه گیری محیطی شیوه های رایج در تشخیص لنف ادم هستند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین شاخص های اندازه گیری های محیطی و حجمی در مبتلایان به لنف ادم مرتبط با سرطان پستان بود. 

مطالعه مقطعی حاضر در مبتلایان به لنف ادم مرتبط با سرطان پستان مراجعه کننده به یک کلینیک درمان لنف ادم در تهران از سال 1388 تا 1398 بود. مشخصات جمعیت شناختی، اندازه گیری های محیطی (7 نقطه در طول اندام فوقانی) و حجمی (شیوه جابه جایی آب) دست سالم و مبتلای بیماران از پرونده پزشکی استخراج شد. اختلاف اندازه محیطی >2 یا ≥2 سانتی متر بین اندام ها در هریک از هفت نقطه، اختلاف اندازه محیطی >5 یا ≥5 سانتیمتر در مجموع نقاط اندازه گیری شده بین اندام ها، اختلاف حجم >10 و ≥10 درصد، >200 و ≥200 میلی لیتر بین اندام ها، بررسی شدند. ارتباط بین انواع شاخص ها با ضریب توافق کاپا اندازه گیری و میزان دقت اندازه گیری های محیطی در مقایسه با حجمی آنالیز شد.

اطلاعات 4647 اندازه گیری حجمی و محیطی بررسی شد. شاخص >2 با <5 سانتیمتر (0/720=Kappa) و شاخص محیطی <2 سانتیمتر با حجمی <10 % (0/628=Kappa) بیشترین میزان توافق را نشان داد. بالاترین میزان ارتباط بین شاخص های <2 سانتیمتر و <200 میلی لیتر (0/296R2=) بود. با در نظر گرفتن اختلاف حجم >200 میلی لیتر به عنوان شاخص استاندارد، شاخص ≥2 سانتیمتر نسبت به سایر مقیاس ها بیشترین حساسیت (90/74%) و دقت (83/19%) را داشت.

با در نظر گرفتن نقطه برش حجمی >200 میلی لیتر به عنوان شاخص استاندارد حجم سنجی، بیشترین میزان حساسیت و دقت مربوط به شاخص محیطی ≥2 سانتیمتر بود. حدود 30% از حجم ادم با متغیر اندازه گیری محیطی قابل پیش بینی بود لذا بررسی سایر عوامل احتمالی تاثیرگذار در برآورد حجم ادم در مطالعات آتی ضروری به نظر می رسد.