الگوی اشتغال پایدار دانش آموختگان علوم ورزشی

اشتغال پایدار، به معنی ثبات و استمرار فرصت های شغلی و حمایت از افراد به منظور ماندن و پیشرفت در یک شغل تعریف شده است. پژوهش حاضر نیز با هدف طراحی الگوی اشتغال پایدار دانش آموختگان علوم ورزشی ایران انجام گرفت.

روش پژوهش:

 روش تحقیق با استفاده از نظریه داده بنیاد و در چارچوب رویکرد کیفی انجام گرفت. جامعه آماری، خبرگان آگاه به موضوع تحقیق بودند. روش نمونه گیری نظری بود. برای جمع آوری داده ها، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته با خبرگان انجام گرفت. داده ها پس از 16 مصاحبه به اشباع نظری رسید. برای سنجش اعتبار، انتقال و تاییدپذیری، یافته های پژوهش به مشارکت کنندگان ارایه و دیدگاه های آنها اعمال شد. از روش توافق درون موضوعی برای قابلیت اعتماد استفاده شد که 82/0 گزارش شد.

نتایج داده ها حاکی از تاثیر عوامل متعددی بر اشتغال پایدار دانش آموختگان علوم ورزشی ایران است که می توان به عوامل علی (مهارت های اشتغال، برنامه درسی، نیازسنجی، توسعه صنعت ورزش، انگیزشی و حمایتی)، زمینه ای (سیاستگذاری و برنامه ریزی، اقتصادی، ارتباط دانشگاه با جامعه و صنعت، صلاحیت حرفه ای در ورزش)، مداخله گر (فناوری، فرهنگی- اجتماعی، سیاسی، بازسازی جایگاه علوم ورزشی، ارتباطات و شبکه سازی)، راهبردها (جست وجوی شغلی، بازطراحی کارآموزی، خصوصی سازی و کارآفرینی در صنعت ورزش، رفع موانع قانونی، مسیولیت پذیری آموزش عالی، توجه به بسترهای جدید و تاسیس سازمان نظام تخصصی ورزش) و پیامدها (توسعه فردی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و توسعه انسانی پایدار) اشاره کرد.

با توجه به یافته های تحقیق، الگوی ارایه شده می تواند به عنوان مبنایی برای اقدامات لازم در ایجاد اشتغال پایدار دانش آموختگان علوم ورزشی مورد استفاده سیاستگذاران و تصمیم گیران حوزه اشتغال در ورزش قرار گیرد.