بررسی تطبیقی معلمان زبان انگلیسی مبتدی و باتجربه ایرانی با توجه به صلاحیت تعاملی کلاس درس و توسعه آموزش زبان ارتباطی

آموزش زبان ارتباطی به منزله رویکردی در آموزش زبان انگلیسی شناخته می شود که در آن فرصت هایی برای مشارکت زبان آموزان از طریق برقراری تعامل در آموزش و یادگیری فراهم می شود. اندک مطالعات موجود نشان می دهند که چگونه توانایی معلمان زبان انگلیسی در به کارگیری آموزش زبان ارتباطی می تواند در محیط کلاس درس توسعه یابد. برای رفع این خلاء پژوهشی، یک برنامه آموزش معلمان (TEP)، بر اساس استراتژی های شایستگی تعاملی کلاس درس (CIC)، از طریق مشارکت دو معلم باتجربه و دو معلم زبان انگلیسی مبتدی، اجرا شد. در ابتدا شانزده ساعت از داده های ضبط شده ویدیویی و صوتی شرکت کنندگان برای شناسایی نمونه هایی که در آن ها فرصت آموزش زبان ارتباطی را نادیده می گرفتند، تجزیه و تحلیل شد. سپس، جلسات آموزشی بر اساس راهبردهای CIC توسط مربی / معلم با هر یک از معلمان به صورت گفتگو برگزار شد. در طی این فرایند ، مربی / معلم سعی کرد بینش معلمان را در باره استراتژی هایی که برای به کارگیری CLT اتخاذ کرده اند، گسترش دهد. پس از جلسات آموزشی، تجزیه و تحلیل داده های ثبت شده، پیشرفت قابل توجه معلمان زبان انگلیسی مبتدی و با تجربه را در اجرای CLT در سطوح مختلف نشان داد. علاوه بر این، یافته ها نشان داد که معلمان زبان انگلیسی از انواع استراتژی های CIC در زمینه کلاس درس استفاده می کنند.