مطالعه تجربی تاثیر دما و تراوایی بر سیلابزنی پلیمر

موضوع تحقیق: 

بررسی اثر دما برعملکرد سیلابزنی پلیمر در مقیاس منفذ در محیط های متخلخل با تراوایی متفاوت، به درک درستی از رفتار محلول پلیمر می انجامد.

روش تحقیق: 

در این مطالعه اثر دما بر سیلابزنی پلیمر پلی اکریل آمید بر ازدیاد برداشت نفت در دو میکرومدل همگن با تراوایی های مختلف در دماهای 25 و °C70 مورد بررسی قرار گرفت. محلول پلیمر و آب مقطر با سرعت تزریق 1 میکرو لیتر در دقیقه تا یک حجم منافذ به میکرومدل تزریق شدند و میزان برداشت نفت و نحوه حرکت سیال درون محیط متخلخل مورد مطالعه قرار گرفت. علاوه براین ریولوژی پلیمر و گرانروی سیالات تزریقی جهت تحلیل بهتر نتایج، اندازه گیری شدند. سپس نتایج با سیلابزنی آب مقطر به عنوان تست شاهد مقایسه گردید.

نتایج اصلی: 

با بررسی نتایج سیلابزنی مشخص شد که فاکتور دما از یک طرف با کاهش گرانروی نفت به افزایش بازیافت آن کمک کرده و از طرف دیگر با کاهش گرانروی پلیمر، باعث کاهش نقش گرانروی سیال تزریقی در میزان برداشت نفت شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که در حالت تزریق پلیمر پدیده انگشتی شدن کاهش و با افزایش دما میزان بهبود بازیافت نفت طی سیلابزنی پلیمر و آب در هر دو مدل افزایش می یابد. همچنین میزان بهبود بازیافت نفت طی سیلابزنی پلیمر در میکرومدل الف از حدود 43 درصد در دمای محیط به بیش از 51 درصد و در میکرومدل ب از حدود 51 درصد به بیش از 60 درصد در دمای °C 70 افزایش یافت. در واقع می توان گفت که الگوی جریان و پایداری جبهه حرکت محلول پلیمر و در نتیجه بازیافت نهایی نفت بطور قابل توجهی تحت تاثیر مورفولوژی منافذ، شکل و گلوگاه منافذ قرار دارد.